Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

"Χάσε το επιπλέον βάρος! Πέταξε τον εγκέφαλό σου."

Οι απόψεις του Ευγένιου Τριβιζά για τον όρο PIGS.
//1.bp.blogspot.com/_Moz08RhEWgo/S_8p1JerF6I/AAAAAAADL5I/LlmXNHzavTc/s320/Evgenios_Trivizas.jpg


O χαρακτηρισμός των Ελλήνων ως απατεώνων, προδοτών & άλλων τινών δεν είναι παρά μία ακόμα περίπτωση του κοινωνιολογικού φαινομένου της επικλήσεως αρνητικών εθνικών στερεοτύπων σε περιπτώσεις κρίσεων. Αντί να κρίνονται & να κατακρίνονται αποφάσεις ή ενέργειες συγκεκριμένων ατόμων, στιγματίζεται συλλήβδην ένας ολόκληρος λαός. Το πιο επικίνδυνο στερεότυπο είναι η αμφισβήτηση της ανθρώπινης φύσης φυλών & εθνών.
Το αρκτικόλεξο «ΡΙGS» (ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ), το οποίο χρησιμοποιούν Δυτικοευρωπαίοι & Αγγλοσάξονες επενδυτές & σχολιαστές, ως συνοπτικό τρόπο αναφοράς στους λαούς της Νότιας Ευρώπης & τις οικονομίες τους, δεν είναι μόνο μια κακόγουστη προσβολή. Είναι μια σύγχρονη εκδοχή του ιστορικού φαινομένου της αμφισβήτησης της ανθρώπινης φύσης του συνανθρώπου, της διαδικασίας κατά την οποία μέλη μιας εθνικής ομάδας υποβιβάζουν τα μέλη μιας άλλης στο επίπεδο των ζώων, μεταδίδοντας έμμεσα το μήνυμα ότι είναι άξια να τύχουν παρόμοια με αυτά μεταχείρισης.
Αν & ορισμένα έντυπα, όπως οι «Financial Τimes», & τράπεζες, όπως η Βarclays, κατόπιν καταγγελιών, όπως εκείνη του Πορτογάλου υπουργού Οικονομικών, απαγόρευσαν τη χρήση του, ο όρος κινδυνεύει να καθιερωθεί. Όσοι εξακολουθούν να τον χρησιμοποιούν δεν αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα μιας τέτοιας πρακτικής. Λησμονούν ότι παρόμοιες μειωτικές εκφράσεις είχαν χρησιμοποιηθεί συστηματικά κατά το παρελθόν για να απευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη, να αναστείλουν τυχόν ενδοιασμούς, να απενεργοποιήσουν τη συναισθηματική ταύτιση & να διευκολύνουν διωγμούς, σφαγές, ακόμα & γενοκτονίες.
Της γενοκτονίας της Ρουάντας για παράδειγμα είχε προηγηθεί μια κυβερνητικά συντονισμένη εκστρατεία λεκτικής «αποκτήνωσης» των θυμάτων & κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πόλεμου η ιαπωνική προπαγάνδα είχε χρησιμοποιήσει την ίδια μέθοδο εναντίον των Αμερικανών. Η πιο ακραία, βέβαια περίπτωση, ήταν εκείνη του Τρίτου Ράιχ. Ένα από τα σκευάσματα που χρησιμοποιήθηκαν για τη γενοκτονία των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, ήταν το παρασιτοκτόνο Ζyclon Β. Πολύ πριν, όμως, οι κρατούμενοι εξοντωθούν με παρασιτοκτόνα, είχε προηγηθεί η απομείωση της ανθρώπινης φύσης τους από τον ναζιστικό μηχανισμό προπαγάνδας.
Εκφράσεις όπως «αρουραίοι», «μολυσματικά ζωύφια» είχαν χρησιμοποιηθεί συστηματικά για τον χαρακτηρισμό τους. & φυσικά όταν εκλαμβάνεις τους αντιπάλους σου όχι ως ανθρώπους αλλά ως κτήνη ή παράσιτα, δεν έχεις & πολλούς ενδοιασμούς για να τους εξοντώσεις προκειμένου να ανακυκλώσεις τις τρίχες ή το λίπος τους. Η λεκτική «αποκτηνωτική» βία αποτελεί συχνά τον προθάλαμο πραγματικής & όχι μόνο στη διεθνή σκηνή.
Σε έρευνά μου για τα εγκλήματα του όχλου είχα κάνει διάκριση μεταξύ δύο κατηγοριών υβριστικών εκφράσεων, εκείνων οι οποίοι αρνούνται τον ανδρισμό του αντιπάλου & εκείνων οι οποίοι αρνούνται την ανθρώπινη φύση του & είχα διαπιστώσει ότι η πρώτη ανοίγει τον δρόμο σε ριτουαλιστική & η δεύτερη σε πραγματική βία. Οι τραγικές συνέπειες της λεκτικής «αποκτήνωσης» είναι ο λόγος για τον οποίο οι ανθρωπολόγοι Μontagu & Μatson θεωρούν ότι οι διαδικασίες άρνησης της ανθρώπινης υπόστασης συνανθρώπων είναι «ο πέμπτος καβαλάρης της Αποκαλύψεως» . Θα ήταν υπερβολικό, βέβαια, να ισχυριστεί κανείς ότι οι χρήστες του όρου «ΡΙGS» προετοιμάζουν το έδαφος για την οικονομική κατακρεούργηση των άσωτων «γουρουνιών» του Νότου.
Είναι όμως απορίας άξιο το ότι πολιτισμένοι άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να διαδίδουν μειωτικές εκφράσεις που τόσα δεινά έχουν προκαλέσει κατά το παρελθόν. Όταν δεν αντιμετωπίζουμε τους άλλους ως άτομα, αλλά ως εκπροσώπους στερεοτύπων, όταν μία εθνότητα θεωρείται ότι ενσαρκώνει το έντιμο & το ηθικό & ο αντίπαλος το δόλιο & το ανήθικο, τότε ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για κάθε λογής βαρβαρότητα. Ούτε οι Νότιοι είναι «γουρούνια», ούτε οι Έλληνες είναι εκ γενετής απατεώνες, ούτε οι Γερμανοί επιρρεπείς σε γενοκτονίες.
Το καλό & το κακό ενυπάρχει στον καθένα & το δεύτερο μπορεί εύκολα να πυροδοτηθεί από λεκτικές κοινωνικές διαδράσεις. Ας ελπίσουμε ότι ο «πέμπτος καβαλάρης της Αποκαλύψεως», προτού συνεχίσει τη νέα του επέλαση, θα σκοντάψει στους βράχους της λογικής & της κοινής μας ανθρωπιάς.

Ευγένιος Τριβιζάς καθηγητής εγκληματολογίας στην Μ.Βρεττανία & συγγραφέας παιδικών βιβλίων.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο τίτλος της ανάρτησης αποτελεί δάνειο από την πλούσια δημιουργία των Σέρβων, και των άλλων..., επιγραμματοποιών τόσο την εποχή του Τίτο όσο κι όταν η Γιουγκοσλαβία ήταν μακαρίτισα...
ΧΤΚ

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!
ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ,
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ
ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟ ΔΥΝΑΤΟ.
ΧΤΚ

Ανώνυμος είπε...

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 29 Δεκέμβρη συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τη δολοφονία στο ίδιο το υπουργείο Εργασίας, του μετανάστη εργάτη Ασίζ Εμάντ, από την Αίγυπτο, πατέρα τεσσάρων παιδιών, ο οποίος έπεσε από τον τρίτο όροφο και σκοτώθηκε, ενώ καθάριζε τα τζάμια του υπουργείου Εργασίας στο κτίριο της Κοραή 4, στις 19 Δεκέμβρη. Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε ύστερα από κάλεσμα της Παναττικής Ένωσης Καθαρισμού Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού (ΠΕΚΟΠ) και συμμετείχαν εργαζόμενοι από σωματεία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Αντιπροσωπεία της ΠΕΚΟΠ και των πρωτοβάθμιων σωματείων καθώς και μέλη της Διοίκησης του ΕΚΑ και του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ συναντήθηκαν με τον Γενικό Γραμματέα Διαχείρισης Κοινοτικών και Άλλων Πόρων Θεόδωρο Τσέκο. Οι εργαζόμενοι συνδικαλιστές κατήγγειλαν ότι:
• Δεν έχουμε να κάνουμε με ένα ατύχημα, αλλά με δολοφονία, αποτέλεσμα του καθεστώτος της ενοικίασης εργαζομένων, που είναι καθεστώς δουλεμπορίας, υπερεκμετάλλευσης και εξαθλίωσης. Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας έχει βάψει τα χέρια της με το αίμα του νεκρού μετανάστη εργάτη Ασίζ Εμάντ.
• Είναι εξοργιστικό μέσα στο ίδιο το Υπουργείο Εργασίας, που υποτίθεται ότι έχει αρμοδιότητα την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, να επικρατούν συνθήκες μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας και καταπάτησης κάθε κανόνα υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας.
• Υπήρξε πλήρης συγκάλυψη και αποσιώπηση του γεγονότος, όπως τεκμηριώνεται από την απουσία οποιασδήποτε επίσημης ενημέρωσης για το γεγονός για δέκα μέρες. Εξίσου απαράδεκτη είναι και η προσπάθεια να μεταφερθεί όλη η ευθύνη στην εταιρεία.
• Είναι συνολική η υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας σήμερα στις εταιρείες καθαριότητας, αποτέλεσμα και των εκτεταμένων περικοπών δαπανών: απλήρωτοι εργαζόμενοι, καταστρατήγηση συμβάσεων και της εργατικής νομοθεσίας, μαύρη εργασία....

ΑΠΟ ΦΣ

Ανώνυμος είπε...

....ΣΥΝΈΧΕΙΑ.
Από τη μεριά του ο Γενικός Γραμματέας Διαχείρισης Κοινοτικών και Άλλων Πόρων κ. Τσέκος:
• Παραδέχτηκε ότι ο νεκρός συνάδελφός μας εργαζόταν σε καθεστώς μαύρης εργασίας, καθώς ήταν αδήλωτος από το συνεργείο καθαριότητας. Παραδέχτηκε ότι το Υπουργείο Εργασίας δεν γνωρίζει πόσοι εργάζονται στο συνεργείο καθαριότητας, εάν αμείβονται όλοι, εάν υπάρχουν απλήρωτοι εργαζόμενοι σε αυτό το κτίριο. Αγνοούσε ότι το Υπουργείο, ως έμμεσος εργοδότης του συνεργείου καθαριότητας, έχει ευθύνη για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας. Αγνοούσε ότι έπρεπε να υπάρχει αναλυτική κατάσταση προσωπικού όλων όσων εργάζονταν στο κτίριο, συμπεριλαμβανομένων και των εργαζομένων στην καθαριότητα.
• Δεν έδωσε απάντηση για το εάν το Υπουργείο Εργασίας θα ασχοληθεί με το καθεστώς μαύρης εργασίας και δουλεμπορίας που ισχύει στον τομέα της καθαριότητας, ούτε και για το εάν θα τηρηθούν οι προεκλογικές εξαγγελίες για βελτίωση της κατάστασης στο θέμα των ενοικιαζόμενων εργαζομένων.
• Δήλωσε ότι δεν έχει υπάρξει μέριμνα από τη μεριά του Υπουργείου για την οικογένεια του νεκρού συναδέλφου μας, ακόμη και για την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών, όπως τα έξοδα κηδείας, σε αντίθεση με την πρωτοβουλία των ίδιων των εργαζομένων στη Μ.Ο.Δ. του Υπουργείου που θα ανοίξουν σχετικό λογαριασμό.

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση του Μνημονίου και η τρόικα ΕΕ – ΔΝΤ - ΕΚΤ λεηλατούν μισθούς και συντάξεις, αυξάνουν κατακόρυφα την ανεργία, επιτίθενται στους εργαζομένους στις ΔΕΚΟ, το Υπουργείο Εργασίας συνεχίζει να εκχωρεί την καθαριότητα και τη φύλαξη σε ιδιώτες, διαιωνίζοντας το καθεστώς των δουλεμπορικών εταιρειών, ένα καθεστώς που οδήγησε στην απόπειρα δολοφονίας της Κωνσταντίνας Κούνεβα πριν από δύο χρόνια και τώρα στη δολοφονία στο Υπουργείο Εργασίας του Ασίζ Εμάντ. Καθήκον του εργατικού κινήματος είναι να κλιμακώσει την πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Απαιτούμε εδώ και τώρα:
-Να τιμωρηθούν οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της δολοφονίας του μετανάστη εργάτη Ασίζ Εμάντ.
-Να τελειώσουμε μια για πάντα με το δουλεμπόριο στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με προσλήψεις των εργαζομένων στην καθαριότητα.
Για το συντονισμό της δράσης θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη σωματείων και εργαζομένων την Τετάρτη 5 Γενάρη στις 6.00 μ.μ. στα γραφεία των σωματείων, Ανδρ. Λόντου 6 (Β΄ όροφος).

ΑΠΟ ΦΣ

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Ειδική ομάδα στην εκπαίδευση για περιορισμό δαπανών προβλέπει το Μνημόνιο

Το ΔΣ της ΟΛΜΕ καταγγέλλει στον Ελληνικό Λαό, στους εκπαιδευτικούς, στους γονείς και στους μαθητές τη νέα δέσμευση που υπόγραψε η Ελληνική Κυβέρνηση με την τρόικα για τη δημιουργία ειδικής ομάδας για την εκπαίδευση, με αποστολή τη δραστική περικοπή ακόμα και των ελάχιστων δαπανών (2,75% του ΑΕΠ) που προβλέπονται με το νέο προϋπολογισμό! Συγκεκριμένα σύμφωνα με το νέο «Μνημόνιο 3» και στο κεφάλαιο «Δράσεις για την τέταρτη αξιολόγηση» και με τον τίτλο «Αναβάθμιση (!!) του εκπαιδευτικού συστήματος» προβλέπεται πως « η κυβέρνηση συστήνει μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου 2011, μια ανεξάρτητη ειδική ομάδα εκπαιδευτικής πολιτικής με στόχο την αύξηση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση) και της αποτελεσματικότερης χρήσης πόρων»!!

Με τη συγκρότηση αυτής της ομάδας η ελληνική εκπαίδευση τίθεται ουσιαστικά και τυπικά υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ, που πλέον θα αποφασίζει για τη λειτουργία της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων με αυστηρώς λογιστικά κριτήρια έχοντας ως δηλωμένο της στόχο το «φτηνό σχολείο». Η ακολουθούμενη πολιτική και η ενεργοποίηση της «ειδικής» ομάδας θα οδηγήσει στην προώθηση των καταργήσεων και συγχωνεύσεων σχολείων, τη μείωση των θέσεων εργασίας με την παύση των διορισμών αλλά και με απολύσεις εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων με τη σύνδεση του μισθού των εκπαιδευτικών με τις επιδόσεις των μαθητών, την αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών, την κατάργηση κάθε θεσμού στήριξης της μαθησιακής προσπάθειας, καθώς και τη δραστική μείωση των κονδυλίων για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων. Από τη λαίλαπα αυτή, όπως διαφαίνεται και από το πλαίσιο για την «αναβάθμιση» της διοίκησης, δεν θα γλιτώσει καμία σχολική μονάδα, καθώς όλες θα πρέπει να αποδεικνύουν, μέσω της διαδικασίας της "κοινωνικής λογοδοσίας", ότι αξίζουν τα ψίχουλα της κρατικής χρηματοδότησης. Με άλλα λόγια, τα σχολεία θα φορτωθούν ευθύνες τις οποίες εκ των προτέρων δεν μπορούν να αναλάβουν και θα τιμωρηθούν επειδή δεν κατάφεραν αυτό που ήταν γνωστό ότι δεν θα καταφέρουν.

Καταγγέλλουμε σε όλο τον Ελληνικό Λαό αυτή την πολιτική που έχει ως στόχο τη διάλυση τη δημόσιας εκπαίδευσης. Καλούμε όλους τους εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές, αλλά και όλους τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα τους να αντισταθούν σε αυτή την πολιτική. Επιβάλλεται να οργανώσουμε την αντίστασή μας με κοινούς ανυποχώρητους αγώνες.

Όχι στο ξεθεμελίωμα της δημόσιας εκπαίδευσης.

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΔΙΟΛΟΥ ΤΑΞΙΚΗ;ΚΑΙ ΑΥΤΟΜΑΣΤΙΓΩΤΙΚΗ, ΑΛΛΑ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΑΠΟ ΠΟΛΛΟΥΣ.ΑΥΤΟ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΩΣΤΗ.

ΓΙΑ OΣΟΥΣ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΑΝ . . . . .

Τη δεκαετία του `70 τη θυμάμαι σαν χθες. Κυκλοφορούσαν παντού τα Fiat 127, τα Zastava, και οι μηχανές Floretta.

Οι σπορτίφ τύποι είχαν Autobianchi Abarth (με 70HP άλογα παρακαλώ), και οι σώφρονες. Austin Morris Allegro!

Το σάντουιτς με γύρο κόστιζε 3 δραχμές, με σουτζουκάκι 2, και το λεωφορείο μία δραχμή (με πάσο 50 λεπτά).

Αν έδινες εικοσάρικο, ο εισπράκτορας ή ο σουβλατζής σε μάλωνε, διότι δεν είχε. να στο χαλάσει.

Τόσο καλά....
Και μετά ήρθε η δεκαετία του 80. Και το ΠΑΣΟΚ. Και γέλασε το χείλι του κάθε πικραμένου.

Το δημόσιο άνοιξε τις πόρτες του στον κάθε αναξιοπαθούντα που δήλωνε σοσιαλιστής, η Ελλάδα απέκτησε

«ανεξάρτητη» διεθνή φωνή, μια νέα τάξη αναδύθηκε απ` το πουθενά, και οι ρεμούλες έγιναν κανόνας.

Η χαρά του αφισοκολλητή.

Το βασίλειο της συνδικαλιστικής αυθαιρεσίας. Όπως και της φτηνής ρητορικής.

«Έξω οι βάσεις του θανάτου», «Ζήτω η Λιβύη», μελετήστε το «πράσινο βιβλίο» του Καντάφι, και άλλα πολλά παρόμοια.

Ώσπου ήρθε το τέλος. Τα αναπόφευκτα σκάνδαλα οδήγησαν σε ειδικά δικαστήρια, ψευδεπίγραφους κήνσορες,

και στο «Τσοβόλα δώστα όλα», και από κει πάνε κι`άλλοι.

Ανώνυμος είπε...

....ΣYNEXEIA ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΟΥ

Και σκάει μύτη ο Μητσοτάκης με τον Μαυρίκη ...
Τη δεκαετία του `90 που ακολούθησε, τα κεφάλια μπήκαν κάπως μέσα, αλλά τότε ήταν που ανδρώθηκαν τα πραγματικά λαμόγια.
Τα σκυλάδικα γνώρισαν πιένες. Η Λιάνη ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου.
Πίσω της υπήρχε μια ολόκληρη συνομοταξία πεινασμένων και συνάμα αγριεμένων ασύδοτων.
Με το χαμόγελο της Κολυνός. «Σοσιαλιστικά» βαμπίρ.
Μαζεύοντας όμως γύρω τους και τη πλέμπα. Και έτσι είδαμε το μοναδικό φαινόμενο, η κάθε γειτονιά να έχει και από μια ΕΛΔΕ,
όπως κάποτε είχε από μια ντισκοτέκ. Χαμός στο ίσιωμα.
Κόσμος και κοσμάκης καταχρεώθηκε για να μπορεί να γίνει «παίκτης».
Χα και πάλι χα.
Κάποιοι όμως ανησυχούσαν από τότε. Είχαν υπόψη τους τη λευκή βίβλο της ΕΟΚ, που ελάχιστη της δόθηκε δημοσιότητα.
Και μετά ήρθε το ευρώ. Στην αρχή χαρήκαμε, καθότι αισθανθήκαμε Ευρωπαίοι. Το χρόνιο όνειρο της ψωροκώσταινας.
Μέχρι που συνειδητοποιήσαμε πως το ευρώ, που είχε κλειδώσει στις 340 δραχμές, ισοδυναμούσε με το παλιό κατοστάρικο.
Κάποτε αγοράζαμε το φραπέ 140 δραχμές και σκοτωνόμασταν με τον σερβιτόρο για τα ρέστα από τις 150.
Τώρα έφτασε το φραπέ στα 5 ευρώ και αισθανόμαστε γύφτοι αν δεν αφήσουμε 1 Ε πουρμπουάρ (340 δραχμές παρακαλώ).
Παρόλα αυτά, λίγο τα ευρωπαϊκά πακέτα, λίγο η Ολυμπιάδα, λίγο η τραπεζική απελευθέρωση της δανειοδότησης,
λίγο η στρεβλή ανάπτυξη, λίγο η καρακατσουλίστικη τιβί μας, και γίναμε όλοι μπρούκληδες.
Πήξαμε να βλέπουμε BMW και Μερτσέντες αγορασμένες με 136 άτοκες(!) δόσεις.
Γεμίσαμε από χάϊδες τυπάδες και αισθησιακές μοντέλες (όλες ξανθιές) γκλαμουράτες.
Εκεί που κάποτε βλέπαμε μόνο μουσάτους αγωνιστές, και αξύριστες κνίτισες, γεμίσαμε από τεκνά και σεξοβόμβες.
50 τηλεοπτικά κανάλια η Νέα Υόρκη; 150 εμείς. Home Cinemas, Pentium, Playstation, lap tops, flat screen 42 inch HD TV's, και πάει λέγοντας. Όχι παίζουμε.
Και νάσου Ολυμπιάδα σούπερ φαντεζί, και νάσου ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, και πίσω και σας φάγαμε κουφάλες λιγούρηδες Ευρωπαίοι. Ελλάδα ρε..
Ναι, αλλά ήρθε πλέον και η ώρα του λογαριασμού. Με π..ς αυγά δεν βάφονται.
Η αιώνια σοφία του απλού λαού επαληθεύτηκε για μια ακόμη φορά. Όλα ήταν σικέ.
Τεράστιο το έλλειμμα, τεράστιο το δημόσιο χρέος, και πάπαλα οι ντεμέκ σωτήρες πολιτικοί μας.
Ανθρωπάκια και αυτοί, που ψάχνουν να κάνουν τη καλή τους με καμιά γρηγοράδα.
Και μετά μην τους είδατε, μην τους απαντήσατε. Πάντα φταίνε οι προηγούμενοι.
Και νάμαστε ξανά μανά, εσείς και εγώ, οι μέσοι Έλληνες δηλαδή, ενώπιοι ενωπίω του ΔΝΤ και του κάθε Τρισέ.
Της σκληρής πραγματικότητας. Και ξαφνικά έντρομοι συνειδητοποιούμε, πως τελικά οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν μας πολυσυμπαθούν.
Ήταν όλα μια αυταπάτη.
Τους αρέσουν τα τζατζίκια και οι παραλίες μας, αλλά πέραν τούτων .. τίποτα.
Μας απεχθάνονται και μας θεωρούν τσαμπατζήδες και απατεώνες. Και ο κύκλος κλείνει.

Μας βλέπω ξανά με λαχανί Zastava και πειραγμένα Lada (με 6 προβολείς ομίχλης) να κάνουμε κόντρες στις παραλιακές.
Αν φυσικά υπάρχουν χρήματα για βενζίνη. Αλλιώς υπάρχουν και τα παπάκια (με φωσφοριζέ ζάντες) για τα τρελά γούστα.

Το ride είναι over, που λένε και οι Αμερικάνοι σύμμαχοί μας. Το ελληνικό λούνα παρκ τελείωσε.
Εκτροχιάστηκε, όπως στις ταινίες με το δαιμονισμένο τρενάκι του τρόμου.
Ήταν όμως εντυπωσιακό όσο κράτησε. Και όσοι το πρόλαβαν το απόλαυσαν. Οι υπόλοιποι ας πρόσεχαν.
Γεννήθηκαν αργά.

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!

MLOG είπε...

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΔΙΟΛΟΥ... ΑΥΤΟΜΑΣΤΙΓΩΤΙΚΗ (dedicated σ'όσους το πρόλαβαν και ΔΕΝ το απόλαυσαν-ευτυχώς!)

Ο καπιταλισμός είναι ενδεχομένως η πρώτη περίπτωση λατρείας που παράγει ε ν ο χ ή, όχι εξιλέωση... Εκεί έγκειται και το ιστορικά ανήκουστο του καπιταλισμού, ότι θρησκεία πλέον δεν αποτελεί η αναμόρφωση της ύπαρξης αλλά ο κατακερματισμός της.
Walter Benjamin

Με την αποσύνθεση του φιλελευθερισμού, η πραγματική αστική αρχή, αυτή του ανταγωνισμού, όχι απλώς δεν υπερκεράζεται αλλά περνά από την αντικειμενικότητα τής κοινωνικής διαδικασίας στην σύνθεση των συγκρουόμενων και διαγκωνιζόμενων ατόμων της, και από εκεί, τρόπον τινά, στην α ν θ ρ ω π ο λ ο γ ί α... Ο μόνος υπεύθυνος δρόμος είναι το αρνηθείς στον εαυτό σου την ιδεολογική κατάχρηση της ύπαρξής σου, και για τα υπόλοιπα να συμπεριφέρεσαι κατ' ιδίαν όσο ταπεινά, διακριτικά και ειλικρινά γίνεται, όχι πλέον λόγω καλής ανατροφής, αλλά εξαιτίας της ντροπής για το γεγονός ότι εξακολουθείς να έχεις αέρα για να ανασαίνεις στην κόλαση.
Theodor Adorno

Αναγνώστες