Μαθητές και μαθήτριες, συνάδελφοι
εκπαιδευτικοί, αγαπητοί γονείς,
Στις 28 του
Οκτώβρη ο λαός μας τιμά μια μεγάλη επέτειο. Σαν σήμερα, πριν από 74 χρόνια, η
πατρίδα μας δέχτηκε μια ιταμή πρόκληση. Ο ιταλικός φασισμός, έχοντας πίσω του
την υποστήριξη του γερμανικού ναζισμού, απαίτησε την παράδοση της χώρας. Απαίτησαν να
τους παραδοθεί ο πλούτος που με ιδρώτα και αίμα είχε δημιουργήσει αυτός ο
τόπος: τα σπίτια, τα χωράφια, οι μονάδες παραγωγής, οι φυσικοί πόροι, τα ιστορικά
μνημεία. Ζητούσε κάτι παραπάνω: την ανεξαρτησία μιας χώρας και την αξιοπρέπεια
των κατοίκων της.
Η
επίθεση αυτή και ο πόλεμος, που ξεκίνησε από το 1939, δεν ήταν κεραυνός εν
αιθρία. Ήταν προσπάθεια των ιμπεριαλιστικών χωρών να ξαναμοιράσουν τις αγορές
και τις σφαίρες επιρροής, να αλλάξουν συνολικά το συσχετισμό των δυνάμεων στην
Ευρώπη και τον κόσμο, να ξεπεράσουν τη μεγάλη κρίση του ΄29 και να εξασφαλίσουν την κυριαρχία και την
κερδοφορία των μεγάλων μονοπωλίων, που ανέβασαν στην εξουσία και στήριξαν με
κάθε μέσο τους φασίστες του Μουσολίνι και τους ναζιστές του Χίτλερ.
Χωρίς κανέναν
δισταγμό, ο ελληνικός λαός βροντοφώναξε
το «ΟΧΙ». Όχι, δε θα περάσετε! Και ο ανθός της νιότης της πατρίδας βρέθηκε στην
πρώτη γραμμή. Όλος ο λαός ενωμένος, μια γροθιά, σήκωσε το ανάστημά του. Κι όταν
οι λαοί ορθώνεται, λυγίζουν τα σίδερα.
Και
νίκησε το δίκιο! Οι μεραρχίες του Μουσσολίνι καθηλώθηκαν και αναγκάστηκαν να
υποχωρήσουν. Και χρειάστηκε να ενωθούν
μαζί τους οι ναζιστικές ορδές του Χίτλερ, για να πατήσουν πόδι στην Ελλάδα.
Αλλά και στις δύσκολες συνθήκες της τριπλής κατοχής, όταν με φωτιά και σίδερο
οι κατακτητές προσπάθησαν να υποτάξουν τον ελληνικό λαό, δεν τα κατάφεραν. Πυρήνες
αντίστασης οργανώθηκαν παντού, σε πόλεις και χωριά, στη στεριά και στη θάλασσα.
Η
Εθνική Αντίσταση απλώθηκε σε όλη τη χώρα
και σύντομα στα βουνά άρχισε να ριζώνει και να απλώνει τα κλαδιά της η Ελεύθερη
Ελλάδα. Μαθήτριες και μαθητές, φοιτητές και φοιτήτριες, εργάτριες και εργάτες,
αγρότες και αγρότισσες εντάχθηκαν στον αγώνα. Αμέτρητες
οι θυσίες σ’ αυτό τον ξεσηκωμό. Αλλά και η ζωή των κατακτητών έγινε πολύ
δύσκολη. Δεν μπορούσαν να σταθούν πουθενά. Τα νέα για την ανατίναξη της γέφυρας
του Γοργοπόταμου έκαναν το γύρο του κόσμου. Ο ανυπότακτος λαός μας οργάνωσε την
αντίσταση του. Έσωσε τον κόσμο από την πείνα. Οργάνωσε όσο μπορούσε την υγεία,
την παιδεία, την περίθαλψη των αρρώστων και των αναπήρων.
Και κράτησε ζωντανή την ελπίδα για όλους τους
κατακτημένους λαούς. Με χιλιάδες θύματα. Με Καλάβρυτα, με Δίστομο, με τραγικά ολοκαυτώματα σε όλη τη χώρα. Και νίκησε! Και
έδιωξε τον κατακτητή, γράφοντας μια από τις πιο φωτεινές σελίδες στην ιστορία
του, την Εθνική Αντίσταση. Υπήρχαν όμως, δυστυχώς, και κάποιοι βολεμένοι που
απείχαν από αυτόν τον παλλαϊκό αγώνα και αναζήτησαν την προσωπική τους
