Το παραμύθι των αιώνιων φοιτητών

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΕΑΑΚ  

Το καλοκαίρι σιγά-σιγά τελειώνει. Όμως για την κυβέρνηση είναι σαν να μην έφτασε ποτέ, αφού δεν δίστασε να εντείνει την επίθεσή της προς το λαό και τους εργαζόμενους, με την ψήφιση νέων αντιλαϊκών μέτρων! Σειρά μέσα στον Αύγουστο πήρε και το υπουργείο Παιδείας, με τις απειλές του ότι θα διαγράψει τους φοιτητές, που «περισσεύουν», από τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Φυσικά, αυτό το μέτρο δεν έρχεται από μόνο του, αλλά εντάσσεται μέσα στη συνολικότερη προσπάθεια της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, που προσπαθούν να υλοποιήσουν τα τελευταία χρόνια, το νόμο Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, το σχέδιο Αθηνά και στην πιο πρόσφατη φάση την απόλυση διοικητικών υπαλλήλων και τη συγκρότηση νέων Οργανισμών σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. Πρόπερσι μας είπαν για τον “εξορθολογισμό του ακαδημαϊκού χάρτη", πέρυσι μας είπαν για τους υπεράριθμους εργαζόμενους, τώρα ακούμε για «λιμνάζοντες» φοιτητές που επιβαρύνουν τις σχολές μας, πιο παλιά μας έλεγαν ότι είναι παρωχημένο και δεν υπάρχει στα υπόλοιπα "αναπτυγμένα ευρωπαϊκά κράτη" να παίρνουμε δωρεάν συγγράμματα και να έχουμε δωρεάν σίτιση.

Όμως η πραγματικότητα δεν είναι αυτό που πλασάρουν τα δελτία των 8. Όπου βγήκαν εργαζόμενοι σε διαθεσιμότητα διαλύθηκαν οι υπηρεσίες του πανεπιστημίου, όταν εφαρμόστηκε ο «εκσυγχρονιστικός» νόμος Γιαννάκου βρεθήκαμε με ένα βιβλίο ανά μάθημα και με όλο και μεγαλύτερη εισβολή του ιδιωτικού παράγοντα στην φοιτητική μας καθημερινότητα. Τώρα

Ποτέ δουλειά την Κυριακή: Δεν δουλεύουμε – δεν ψωνίζουμε.

Συγκέντρωση: Κυριακή 3 Αυγούστου, 11.00πμ, Ερμού και Κορνάρου

Oύτε 52 ούτε και 7, καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοικτά

To Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, μήνες τώρα δίνει μάχες, με συγκεκριμένα αποτελέσματα, στο κέντρο της Αθήνας και στις γειτονιές του νομού Αττικής. Ήδη από τις 13 του Ιούλη είχε αρχίσει να δίνει καρπούς ο συνεχής επίμονος παρατεταμένος αγώνας, κάθε Κυριακή που επιχειρούσαν να ανοίξουν τα μαγαζιά. Στις 20 του Ιούλη, για πρώτη φορά, οι ίδιες οι εργαζόμενες/οι άρχισαν να βγαίνουν μπροστά στον αγώνα, αποκλείοντας, με απεργιακές φρουρές, μαγαζιά. Άρχισε να αποκτά δυναμική η συλλογικότητα από τα κάτω εργαζομένων στο χώρο του εμπορίου.

Την Κυριακή 27 του Ιούλη, υπήρχε, για πρώτη φορά, αντικειμενική δυσκολία. Η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας, η οποία έχει πλέον συμμαχήσει επίσημα με την εργοδοτική ένωση, η οποία επέβαλε το άνοιγμα των 7 Κυριακών και τώρα αντιλαμβάνεται ότι το άνοιγμα των 52 θα οδηγήσει σε απόλυτη κυριαρχία στην αγορά των αλυσίδων των πολυεθνικών, αρνήθηκε να προκηρύξει απεργία, προσπαθώντας να απονομιμοποιήσει τους απεργιακούς αποκλεισμούς. Διαπίστωσε ότι ο αγώνας άρχισε να περνά στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων που δεν είναι πια διατεθειμένες/οι να τον αναθέσουν σε «ειδικούς» γραφειοκράτες, για να τον ρίξουν στις κάλπες των εκλογικών αυταπατών.

Την Κυριακή 27 του Ιούλη, στο πλαίσιο του αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, δεκάδες εργαζόμενες, μαζί με το Συντονιστικό και χωρίς την κάλυψη του καθεστωτικού συνδικαλισμού που αρνήθηκε να προκηρύξει απεργία, βγήκαν με δική τους πρωτοβουλία έξω από τους χώρους εργασίας, συζήτησαν με τις/τους συναδέλφισσες/ους του κλάδου, είδαν ότι μπορούν να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Απέκλεισαν, μαζί με το Συντονιστικό Δράσης, τις αλυσίδες των πολυεθνικών αλλά και τα ελάχιστα μαγαζιά που επιχείρησαν να ανοίξουν. Υποχρέωσαν τους εργοδότες να τα κλείσουν, προσδίδοντας χαρακτηριστικά «άγριας απεργίας» στην κινητοποίηση.

Με τα ΜΑΤ προστασία, θέλησε και ο νεοφιλελεύθερος πολιτευτής Τζίμερος να ψωνίσει. Οι αλυσίδες του αγώνα αναχαίτισαν την επίθεση των ΜΑΤ και έστειλαν τον Τζίμερο και το «παρεάκι» του, τρέχοντας, στο σπίτι τους, ενώ επέβαλαν από τις 11.00πμ μέχρι τις 3.00μμ να είναι σχεδόν όλα κλειστά στην Ερμού.

Η συμμετοχή στους απεργιακούς αντικαταναλωτικούς αποκλεισμούς τις Κυριακές αποτελεί σημαντική μάχη κόντρα στη λεηλασία της ζωής μας, στον καθεστωτικό συνδικαλισμό, αλλά κυρίως αποτελεί συνέχιση του ταξικού αγώνα ενάντια στη λεηλασία των εργατικών δικαιωμάτων και τον κοινωνικό εκφασισμό. Είναι πράξη αντίστασης στην προσπάθεια των μηχανισμών εξαπάτησης να επιβάλουν σαν πανηγύρι την κανιβαλική καταναλωτική εξαθλίωση. Καλούμε όλους τους εργαζομένους να ακολουθήσουν τον δρόμο του αγώνα, τον οποίο επέλεξαν οι συναδέλφισσες και οι συνάδελφοί τους, σπάζοντας, στην πράξη, την εργοδοτική τρομοκρατία.

ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΟΥ ΟΙ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ, ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ, ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ, ΣΠΑΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ

Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ

 ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ