http://vimeo.com/20277863
http://socialistworker.org/2011/02/24/time-to-show-our-power
Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011
Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011
ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ;
ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΚΥΦΤΟΙ...
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ, 22 ΦΛΕΒΑΡΗ, ΟΛΟΙ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑ, 10.00ΠΜ, ΣΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Δ.Ε.
& ΣΤΟ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ, 11.30ΠΜ, ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
• Για να πούμε ΟΧΙ στους «λογιστές» που μειώνουν δραματικά τον προϋπολογισμό για την Παιδεία
• Για να μη γίνουν καταργήσεις – συγχωνεύσεις σχολείων
• Για να μην αυξηθεί ο αριθμός μαθητών ανά τμήμα
• Για να αυξηθούν τα κονδύλια για τα λειτ. έξοδα των σχολείων
• Για να επαναλειτουργήσουν οι θεσμοί της ΠΔΣ και της Ενισχυτικής διδασκαλίας και τα αθλητικά τμήματα
• Για να ανατραπεί η πολιτική που κλείνει σχολεία για να χαρίζει κέρδη στις τράπεζες και στο κεφάλαιο
ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ, 23 ΦΛΕΒΑΡΗ, ΟΛΟΙ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΣΤΑ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ, 8.00ΠΜ, ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙ &
ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ, 11.30ΠΜ, ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
• Για να πούμε κάτω στο Μνημόνιο Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ
• Για να προστατευθούν τα δημόσια αγαθά της δωρεάν Παιδείας, της Υγείας και των Μεταφορών από τη διάλυση
• Για να αγωνιστούμε γιατί η κοινωνική κόλαση που μας ετοιμάζουν, δεν είναι μονόδρομος
• Για να αγωνιστούμε για δωρεάν ποιοτική εκπαίδευση για όλα τα παιδιά, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις
• Για να αντισταθούμε όλοι μαζί για το καλό των παιδιών μας, των οικογενειών μας και του τόπου μας
ΑΣ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ!
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ, 22 ΦΛΕΒΑΡΗ, ΟΛΟΙ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑ, 10.00ΠΜ, ΣΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ Δ.Ε.
& ΣΤΟ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ, 11.30ΠΜ, ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
• Για να πούμε ΟΧΙ στους «λογιστές» που μειώνουν δραματικά τον προϋπολογισμό για την Παιδεία
• Για να μη γίνουν καταργήσεις – συγχωνεύσεις σχολείων
• Για να μην αυξηθεί ο αριθμός μαθητών ανά τμήμα
• Για να αυξηθούν τα κονδύλια για τα λειτ. έξοδα των σχολείων
• Για να επαναλειτουργήσουν οι θεσμοί της ΠΔΣ και της Ενισχυτικής διδασκαλίας και τα αθλητικά τμήματα
• Για να ανατραπεί η πολιτική που κλείνει σχολεία για να χαρίζει κέρδη στις τράπεζες και στο κεφάλαιο
ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ, 23 ΦΛΕΒΑΡΗ, ΟΛΟΙ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΣΤΑ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ, 8.00ΠΜ, ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙ &
ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ, 11.30ΠΜ, ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
• Για να πούμε κάτω στο Μνημόνιο Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ
• Για να προστατευθούν τα δημόσια αγαθά της δωρεάν Παιδείας, της Υγείας και των Μεταφορών από τη διάλυση
• Για να αγωνιστούμε γιατί η κοινωνική κόλαση που μας ετοιμάζουν, δεν είναι μονόδρομος
• Για να αγωνιστούμε για δωρεάν ποιοτική εκπαίδευση για όλα τα παιδιά, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις
• Για να αντισταθούμε όλοι μαζί για το καλό των παιδιών μας, των οικογενειών μας και του τόπου μας
ΑΣ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ!
Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011
Κορνήλιος Καστοριάδης: Η φωνή ενός ελεύθερου στοχαστή», του Θ. Γιαλκέτση
Ας θυμηθούμε τα λόγια του Κορνήλιου Καστοριάδη: «Δεν τιμάμε έναν στοχαστή με το να επαινούμε ή έστω με το να ερμηνεύουμε το έργο του, αλλά με το να το συζητάμε κρατώντας το έτσι ζωντανό και δείχνοντας έμπρακτα ότι νικά τον χρόνο και διατηρεί την ευστοχία του» («Χώροι του ανθρώπου», Υψιλον, 1995).
Του Θανάση Γιαλκέτση - ένθετο «Βιβλιοθήκη» - Ελευθεροτυπία – 2008
Τα λόγια αυτά αναφέρονταν βέβαια στη Χάνα Αρεντ, αλλά ισχύουν και για τον ίδιο τον στοχαστή που τα διατύπωσε. Το έργο του Κορνήλιου Καστοριάδη μένει ζωντανό και μετά τον θάνατο του δημιουργού του. Κατορθώνει να νικά τον χρόνο, στον βαθμό που συνεχίζει να τροφοδοτεί τη σκέψη και την αναζήτηση για έναν ριζικό μετασχηματισμό της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων, με στόχο τη δημιουργία μιας αυτόνομης κοινωνίας.
Ας ακούσουμε και πάλι τη φωνή του Καστοριάδη: «Τι θέλετε λοιπόν; Ν' αλλάξετε την ανθρωπότητα; - Οχι, κάτι απείρως πιο μετριοπαθές: ν' αλλάξει η ίδια η ανθρωπότητα τον εαυτό της, όπως το έχει ήδη πραγματοποιήσει δυο-τρεις φορές» («Οι ομιλίες στην Ελλάδα», Υψιλον, 1990).
Ο Καστοριάδης υπογράμμιζε ότι η αυτόνομη κοινωνία μπορεί να εγκαθιδρυθεί μόνο με την αυτόνομη δραστηριότητα της συλλογικότητας. Η δραστηριότητα αυτή προϋποθέτει με τη σειρά της μια βαθιά μεταβολή των αξιών που προσανατολίζουν την ατομική και συλλογική πράξη.
Καμιά ριζική μεταβολή δεν είναι δυνατή όταν ο κυρίαρχος ή και αποκλειστικός στόχος της ζωής των ανθρώπων είναι η μεγιστοποίηση της κατανάλωσης ή η απόκτηση πλούτου, γοήτρου και δύναμης. Τότε ο στόχος της χειραφέτησης δεν τίθεται καν και ολόκληρη η κοινωνία παραδίδεται στον μηδενισμό και στον γενικευμένο κομφορμισμό. Η πάλη για την αυτονομία προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή ανθρώπων που διακατέχονται από το πάθος για τη δημοκρατία και την ελευθερία, για τα δημόσια πράγματα.
Σε αυτή τη σύντομη εισαγωγική αναφορά θα αρκεστούμε σε ένα μόνο παράδειγμα, που έχει ευθεία σχέση με την πολιτική επικαιρότητα και επιβεβαιώνει ότι οι αναλύσεις του Καστοριάδη διατηρούν την ευστοχία τους. Συζητάμε σήμερα για την έκρηξη της πολιτικής διαφθοράς. Διαπιστώνουμε ότι η γενικευμένη διαφθορά αποτελεί πλέον δομικό χαρακτηριστικό του πολιτικού και οικονομικού συστήματος.
Ερμηνεύουμε γενικότερα την κρίση των σύγχρονων αναπτυγμένων κοινωνιών κυρίως με οικονομικούς και πολιτικούς όρους. Ο Καστοριάδης όμως έδειξε ότι η κρίση των σύγχρονων κοινωνιών δεν μπορεί να γίνει κατανοητή, αν δεν συνυπολογίσουμε τις ανθρωπολογικές διαστάσεις της. Σύμφωνα πάντα με τον Καστοριάδη, η κρίση αυτή είναι και κρίση των κοινωνικών φαντασιακών σημασιών, οι οποίες δεν παρέχουν πλέον στα άτομα τους κανόνες, τις αξίες, τις αναφορές, τα κίνητρα που θα τους επέτρεπαν να κάνουν την κοινωνία να λειτουργήσει.
Από τις αναλύσεις του Καστοριάδη γνωρίζουμε ότι η ψυχοκοινωνική δομή του ατόμου είναι στενά συνδεδεμένη με τη δομή του συστήματος που επικρατεί και με τις κοινωνικές φαντασιακές σημασίες που έχει θεσπίσει αυτό το σύστημα. Η κυρίαρχη φαντασιακή σημασία του καπιταλισμού υποβάλλει στους ανθρώπους την ιδέα ότι ήρθαν στον κόσμο για να παράγουν και να καταναλώνουν εμπορεύματα.
Ο θρίαμβος του καπιταλιστικού φαντασιακού οδηγεί στην πολιτική απάθεια, στον γενικευμένο κομφορμισμό, στον κυνισμό, στην έκλειψη της κοινωνικής και πολιτικής αμφισβήτησης, στην εμφάνιση νέων μορφών αλλοτρίωσης και ετερονομίας, στην καθίζηση της πολιτικής δημιουργικότητας των δυτικών κοινωνιών.
Τι είδους ανθρώπινες υπάρξεις δημιουργεί ο σύγχρονος αναπτυγμένος καπιταλισμός; Δημιουργεί ανθρώπους παθητικούς στο πολιτικό πεδίο, κλεισμένους στην ιδιωτική τους σφαίρα, αφιονισμένους με την αύξηση της κατανάλωσης, χειραγωγούμενους από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ανθρώπους που φαίνεται να έχουν ως μόνες αξίες τους το χρήμα και τη δύναμη.
«Οταν δηλώνεται, ανοιχτά, όπως γίνεται τώρα στις δυτικές κοινωνίες, ότι η μοναδική αξία είναι το χρήμα, το κέρδος, ότι το υπέρτατο ιδεώδες του κοινωνικού βίου είναι το "πλουτίστε", μπορεί να διερωτηθεί κανείς αν είναι ποτέ δυνατόν μια κοινωνία να συνεχίσει να λειτουργεί και να αναπαράγεται μονάχα σε αυτή τη βάση» («Η άνοδος της ασημαντότητας», Υψιλον, 2000).
Ακολουθούμε εδώ πιστά το νήμα της ανάλυσης του Καστοριάδη. Αν ο καπιταλισμός μπόρεσε να λειτουργήσει και να αναπτυχθεί στο παρελθόν, αυτό έγινε επειδή κληρονόμησε μια σειρά ανθρωπολογικών τύπων τους οποίους δεν δημιούργησε και δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει ο ίδιος: αδιάφθορους δικαστές, ακέραιους δημόσιους υπαλλήλους ικανούς να υπηρετούν το κοινό καλό, εκπαιδευτικούς αφοσιωμένους στο καθήκον τους, εργάτες για τους οποίους η δουλειά ήταν -παρά τις σκληρές συνθήκες- πηγή αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας κ.λπ.
Αυτοί οι ανθρωπολογικοί τύποι δεν αναδύθηκαν από μόνοι τους, αλλά δημιουργήθηκαν σε προηγούμενες ιστορικές περιόδους με αναφορές σε αξίες που ήσαν τότε καθιερωμένες: την εντιμότητα, την ανιδιοτελή προσφορά προς το κοινωνικό σύνολο, τη μετάδοση της γνώσης, την εργασία που παράγει ωφέλιμο έργο κ.λπ.
Στις σύγχρονες κοινωνίες αυτές οι αξίες δεν έχουν πέραση, αφού το μόνο που μετράει πλέον είναι το χρήμα. Οι ανθρωπολογικοί τύποι που ενσαρκώνουν την εντιμότητα, την ηθική ακεραιότητα, την ανιδιοτέλεια γίνονται σχεδόν αδιανόητοι στη σύγχρονη εποχή. Δεν υπάρχουν επομένως καθιερωμένες αξίες ικανές να λειτουργήσουν ως φραγμός στη διάδοση της διαφθοράς.
Ακόμη και ο ανθρωπολογικός τύπος που αποτέλεσε ιστορικό δημιούργημα του ίδιου του καπιταλισμού, ο τύπος του επιχειρηματία -που συνδύαζε την τεχνική επινοητικότητα, την ικανότητα να συγκεντρώνει κεφάλαια, να οργανώνει μια επιχείρηση, να δημιουργεί αγορές- είναι και αυτός υπό εξαφάνιση. Αντικαθίσταται από διευθυντικές γραφειοκρατίες και από κερδοσκόπους, που εγκαταλείπουν τις παραγωγικές δραστηριότητες για να στραφούν προς το χρηματιστηριακό κέρδος. Το ίδιο το σύστημα καταστρέφει βαθμιαία όλους τους ανθρωπολογικούς τύπους που είναι αναγκαίοι για την ύπαρξη και τη λειτουργία του.
Ο Καστοριάδης θεωρούσε αναγκαία μια νέα φαντασιακή δημιουργία που θα έβαζε στο κέντρο της ζωής του ανθρώπου σημασίες άλλες από την αύξηση της παραγωγής και της κατανάλωσης, που θα έθετε διαφορετικούς στόχους ζωής, για τους οποίους οι άνθρωποι θα μπορούσαν να πουν πως αξίζουν τον κόπο.
Για να αποφύγουμε την οικολογική καταστροφή, αλλά και για να βγούμε από τη σημερινή ψυχική και ηθική εξαθλίωση των ανθρώπων -έλεγε- είναι αναγκαίο να επιδιώξουμε μια κοινωνία στην οποία οι οικονομικές αξίες δεν θα κατέχουν κεντρική ή κυρίαρχη θέση και στην οποία η οικονομία θα έχει ξαναμπεί στη θέση της, δηλαδή θα έχει γίνει απλό μέσον και όχι ο υπέρτατος σκοπός του ανθρώπινου βίου.
Του Θανάση Γιαλκέτση - ένθετο «Βιβλιοθήκη» - Ελευθεροτυπία – 2008
Τα λόγια αυτά αναφέρονταν βέβαια στη Χάνα Αρεντ, αλλά ισχύουν και για τον ίδιο τον στοχαστή που τα διατύπωσε. Το έργο του Κορνήλιου Καστοριάδη μένει ζωντανό και μετά τον θάνατο του δημιουργού του. Κατορθώνει να νικά τον χρόνο, στον βαθμό που συνεχίζει να τροφοδοτεί τη σκέψη και την αναζήτηση για έναν ριζικό μετασχηματισμό της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων, με στόχο τη δημιουργία μιας αυτόνομης κοινωνίας.
Ας ακούσουμε και πάλι τη φωνή του Καστοριάδη: «Τι θέλετε λοιπόν; Ν' αλλάξετε την ανθρωπότητα; - Οχι, κάτι απείρως πιο μετριοπαθές: ν' αλλάξει η ίδια η ανθρωπότητα τον εαυτό της, όπως το έχει ήδη πραγματοποιήσει δυο-τρεις φορές» («Οι ομιλίες στην Ελλάδα», Υψιλον, 1990).
Ο Καστοριάδης υπογράμμιζε ότι η αυτόνομη κοινωνία μπορεί να εγκαθιδρυθεί μόνο με την αυτόνομη δραστηριότητα της συλλογικότητας. Η δραστηριότητα αυτή προϋποθέτει με τη σειρά της μια βαθιά μεταβολή των αξιών που προσανατολίζουν την ατομική και συλλογική πράξη.
Καμιά ριζική μεταβολή δεν είναι δυνατή όταν ο κυρίαρχος ή και αποκλειστικός στόχος της ζωής των ανθρώπων είναι η μεγιστοποίηση της κατανάλωσης ή η απόκτηση πλούτου, γοήτρου και δύναμης. Τότε ο στόχος της χειραφέτησης δεν τίθεται καν και ολόκληρη η κοινωνία παραδίδεται στον μηδενισμό και στον γενικευμένο κομφορμισμό. Η πάλη για την αυτονομία προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή ανθρώπων που διακατέχονται από το πάθος για τη δημοκρατία και την ελευθερία, για τα δημόσια πράγματα.
Σε αυτή τη σύντομη εισαγωγική αναφορά θα αρκεστούμε σε ένα μόνο παράδειγμα, που έχει ευθεία σχέση με την πολιτική επικαιρότητα και επιβεβαιώνει ότι οι αναλύσεις του Καστοριάδη διατηρούν την ευστοχία τους. Συζητάμε σήμερα για την έκρηξη της πολιτικής διαφθοράς. Διαπιστώνουμε ότι η γενικευμένη διαφθορά αποτελεί πλέον δομικό χαρακτηριστικό του πολιτικού και οικονομικού συστήματος.
Ερμηνεύουμε γενικότερα την κρίση των σύγχρονων αναπτυγμένων κοινωνιών κυρίως με οικονομικούς και πολιτικούς όρους. Ο Καστοριάδης όμως έδειξε ότι η κρίση των σύγχρονων κοινωνιών δεν μπορεί να γίνει κατανοητή, αν δεν συνυπολογίσουμε τις ανθρωπολογικές διαστάσεις της. Σύμφωνα πάντα με τον Καστοριάδη, η κρίση αυτή είναι και κρίση των κοινωνικών φαντασιακών σημασιών, οι οποίες δεν παρέχουν πλέον στα άτομα τους κανόνες, τις αξίες, τις αναφορές, τα κίνητρα που θα τους επέτρεπαν να κάνουν την κοινωνία να λειτουργήσει.
Από τις αναλύσεις του Καστοριάδη γνωρίζουμε ότι η ψυχοκοινωνική δομή του ατόμου είναι στενά συνδεδεμένη με τη δομή του συστήματος που επικρατεί και με τις κοινωνικές φαντασιακές σημασίες που έχει θεσπίσει αυτό το σύστημα. Η κυρίαρχη φαντασιακή σημασία του καπιταλισμού υποβάλλει στους ανθρώπους την ιδέα ότι ήρθαν στον κόσμο για να παράγουν και να καταναλώνουν εμπορεύματα.
Ο θρίαμβος του καπιταλιστικού φαντασιακού οδηγεί στην πολιτική απάθεια, στον γενικευμένο κομφορμισμό, στον κυνισμό, στην έκλειψη της κοινωνικής και πολιτικής αμφισβήτησης, στην εμφάνιση νέων μορφών αλλοτρίωσης και ετερονομίας, στην καθίζηση της πολιτικής δημιουργικότητας των δυτικών κοινωνιών.
Τι είδους ανθρώπινες υπάρξεις δημιουργεί ο σύγχρονος αναπτυγμένος καπιταλισμός; Δημιουργεί ανθρώπους παθητικούς στο πολιτικό πεδίο, κλεισμένους στην ιδιωτική τους σφαίρα, αφιονισμένους με την αύξηση της κατανάλωσης, χειραγωγούμενους από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ανθρώπους που φαίνεται να έχουν ως μόνες αξίες τους το χρήμα και τη δύναμη.
«Οταν δηλώνεται, ανοιχτά, όπως γίνεται τώρα στις δυτικές κοινωνίες, ότι η μοναδική αξία είναι το χρήμα, το κέρδος, ότι το υπέρτατο ιδεώδες του κοινωνικού βίου είναι το "πλουτίστε", μπορεί να διερωτηθεί κανείς αν είναι ποτέ δυνατόν μια κοινωνία να συνεχίσει να λειτουργεί και να αναπαράγεται μονάχα σε αυτή τη βάση» («Η άνοδος της ασημαντότητας», Υψιλον, 2000).
Ακολουθούμε εδώ πιστά το νήμα της ανάλυσης του Καστοριάδη. Αν ο καπιταλισμός μπόρεσε να λειτουργήσει και να αναπτυχθεί στο παρελθόν, αυτό έγινε επειδή κληρονόμησε μια σειρά ανθρωπολογικών τύπων τους οποίους δεν δημιούργησε και δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει ο ίδιος: αδιάφθορους δικαστές, ακέραιους δημόσιους υπαλλήλους ικανούς να υπηρετούν το κοινό καλό, εκπαιδευτικούς αφοσιωμένους στο καθήκον τους, εργάτες για τους οποίους η δουλειά ήταν -παρά τις σκληρές συνθήκες- πηγή αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας κ.λπ.
Αυτοί οι ανθρωπολογικοί τύποι δεν αναδύθηκαν από μόνοι τους, αλλά δημιουργήθηκαν σε προηγούμενες ιστορικές περιόδους με αναφορές σε αξίες που ήσαν τότε καθιερωμένες: την εντιμότητα, την ανιδιοτελή προσφορά προς το κοινωνικό σύνολο, τη μετάδοση της γνώσης, την εργασία που παράγει ωφέλιμο έργο κ.λπ.
Στις σύγχρονες κοινωνίες αυτές οι αξίες δεν έχουν πέραση, αφού το μόνο που μετράει πλέον είναι το χρήμα. Οι ανθρωπολογικοί τύποι που ενσαρκώνουν την εντιμότητα, την ηθική ακεραιότητα, την ανιδιοτέλεια γίνονται σχεδόν αδιανόητοι στη σύγχρονη εποχή. Δεν υπάρχουν επομένως καθιερωμένες αξίες ικανές να λειτουργήσουν ως φραγμός στη διάδοση της διαφθοράς.
Ακόμη και ο ανθρωπολογικός τύπος που αποτέλεσε ιστορικό δημιούργημα του ίδιου του καπιταλισμού, ο τύπος του επιχειρηματία -που συνδύαζε την τεχνική επινοητικότητα, την ικανότητα να συγκεντρώνει κεφάλαια, να οργανώνει μια επιχείρηση, να δημιουργεί αγορές- είναι και αυτός υπό εξαφάνιση. Αντικαθίσταται από διευθυντικές γραφειοκρατίες και από κερδοσκόπους, που εγκαταλείπουν τις παραγωγικές δραστηριότητες για να στραφούν προς το χρηματιστηριακό κέρδος. Το ίδιο το σύστημα καταστρέφει βαθμιαία όλους τους ανθρωπολογικούς τύπους που είναι αναγκαίοι για την ύπαρξη και τη λειτουργία του.
Ο Καστοριάδης θεωρούσε αναγκαία μια νέα φαντασιακή δημιουργία που θα έβαζε στο κέντρο της ζωής του ανθρώπου σημασίες άλλες από την αύξηση της παραγωγής και της κατανάλωσης, που θα έθετε διαφορετικούς στόχους ζωής, για τους οποίους οι άνθρωποι θα μπορούσαν να πουν πως αξίζουν τον κόπο.
Για να αποφύγουμε την οικολογική καταστροφή, αλλά και για να βγούμε από τη σημερινή ψυχική και ηθική εξαθλίωση των ανθρώπων -έλεγε- είναι αναγκαίο να επιδιώξουμε μια κοινωνία στην οποία οι οικονομικές αξίες δεν θα κατέχουν κεντρική ή κυρίαρχη θέση και στην οποία η οικονομία θα έχει ξαναμπεί στη θέση της, δηλαδή θα έχει γίνει απλό μέσον και όχι ο υπέρτατος σκοπός του ανθρώπινου βίου.
Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011
Δεκτή η μήνυση Εσχάτης Προδοσίας!!!
Παρουσιάζεται μια ανασκόπηση των όσων διαδραματίστηκαν στη Χαλκίδα , όπου ο Εισσαγελλέας εξέτασε την μήνυση για Αισχάτη Προδοσία, που κατέθεσε ο γιατρός Δημήτρης Αντωνίου, κατά των πολιτικών και βουλευτών που υπέγραψαν το μνημόνιο. Η μήνυση τελικά έγινε δεκτή, διαβάστε παρακάτω τις λεπτομέρειες των όσων έγιναν χθες στη Χαλκίδα:
Είχαμε όλοι(;) ακούσει ότι κάποιος έκανε μήνυση στην κυβέρνηση για έσχατη προδοσία, αλλά δεν δώσαμε σημασία. Λίγο αργότερα ακούσαμε ότι ο εισαγγελέας την έκανε δεκτή. Τότε είναι που κανείς μας δεν πίστευε στ’ αυτιά του – και στα μάτια του. Έτσι κι εγώ. Kαι, φύσει περίεργος άνθρωπος, έψαξα και βρήκα τον ίδιο τον μηνυτή, και παραβρέθηκα στην αρχή της διαδικασίας, στον ανακριτή στην Χαλκίδα. Κι απ’ ότι είδα, δεν ήμουν η μόνη…
Ο κ. Δημήτρης Αντωνίου, 56 ετών, χειρούργος-ογκολόγος κάτοικος Χαλκίδας, κατέθεσε τον Μάιο μήνυση κατά των βουλευτών που υπέγραψαν το μνημόνιο, υπουργών, του Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά και κατά των μελών της “Τρόικας” (ονομαστικά και με τις διευθύνσεις τους!) με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Όσον αφορά την ίδια τη μήνυση, το κείμενο της οποίας καθώς και πλήθος στοιχείων μπορεί να δει κανείς στο blog του κ. Αντωνίου http://zoidosia.blogspot.com, γίνεται ονομαστικά κατά των ανωτέρω υπευθύνων και με τρόπο που η διαδικασία δεν περνάει από τη Βουλή. Συγκεκριμένα, παρά την ασυλία που προσφέρεται από το Σύνταγμα σε βουλευτές και υπουργούς, η έσχατη προδοσία αποτελεί αυτόφωρο έγκλημα, για το οποίο ο εισαγγελέας μπορεί να διατάξει την άμεση δίωξη χωρίς την άδεια της Βουλής. Επίσης, παρόλο που το έγκλημα αυτό διαπράχτηκε στις 6 Μαΐου, επειδη είναι διαρκές η δίωξη μπορεί να γίνει ακόμη και σήμερα – όπως και γίνεται.
Ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών, προς μεγάλη έκπληξη όλων μας, ΔΕΝ έβαλε την υπόθεση στο αρχείο αλλά έκανε δεκτή τη μήνυση και ξεκίνησε τη διαδικασία ορίζοντας την προανάκριση. Μάλιστα, το έκανε αυτό με ιδιαίτερη ταχύτητα: έλαβε την υπόθεση στα χέρια του στα μέσα Οκτώβρη, και μέσα σε δύο μήνες την προχώρησε (για όσους ξέρουν τους ρυθμούς αυτών των διαδικασιών, πρόκειται πράγματι για μεγάλη έκπληξη). Έτσι, ορίστηκε η προανάκριση για την Τρίτη 11 Ιανουαρίου, οπότε και κατέθεσε ο κ. Αντωνίου στον ανακριτή στη Χαλκίδα.
Στην προανακριτική αυτή διαδικασία ο κ. Αντωνίου κατέθεσε συμπληρωματικά υπομνήματα και στοιχεία για την υπόθεση. Μια βασική περιγραφή αυτών μπορείτε να δείτε στο blog http://stoxasmos-politikh.blogspot.com: στο blog αυτό μπορείτε να βρείτε συγκεντρωμένα πολλά στοιχεία για την κατάθεση του κ. Αντωνίου, καθώς επίσης βίντεο από την ομιλία του αργότερα την ίδια μέρα αλλά και βίντεο από εκπομπές του τηλεοπτικού σταθμού Κόντρα, ο οποίος εδώ και καιρό φιλοξενεί τον κ. Αντωνίου στα δελτία ενημέρωσής του.
Είχαμε όλοι(;) ακούσει ότι κάποιος έκανε μήνυση στην κυβέρνηση για έσχατη προδοσία, αλλά δεν δώσαμε σημασία. Λίγο αργότερα ακούσαμε ότι ο εισαγγελέας την έκανε δεκτή. Τότε είναι που κανείς μας δεν πίστευε στ’ αυτιά του – και στα μάτια του. Έτσι κι εγώ. Kαι, φύσει περίεργος άνθρωπος, έψαξα και βρήκα τον ίδιο τον μηνυτή, και παραβρέθηκα στην αρχή της διαδικασίας, στον ανακριτή στην Χαλκίδα. Κι απ’ ότι είδα, δεν ήμουν η μόνη…
Ο κ. Δημήτρης Αντωνίου, 56 ετών, χειρούργος-ογκολόγος κάτοικος Χαλκίδας, κατέθεσε τον Μάιο μήνυση κατά των βουλευτών που υπέγραψαν το μνημόνιο, υπουργών, του Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά και κατά των μελών της “Τρόικας” (ονομαστικά και με τις διευθύνσεις τους!) με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Όσον αφορά την ίδια τη μήνυση, το κείμενο της οποίας καθώς και πλήθος στοιχείων μπορεί να δει κανείς στο blog του κ. Αντωνίου http://zoidosia.blogspot.com, γίνεται ονομαστικά κατά των ανωτέρω υπευθύνων και με τρόπο που η διαδικασία δεν περνάει από τη Βουλή. Συγκεκριμένα, παρά την ασυλία που προσφέρεται από το Σύνταγμα σε βουλευτές και υπουργούς, η έσχατη προδοσία αποτελεί αυτόφωρο έγκλημα, για το οποίο ο εισαγγελέας μπορεί να διατάξει την άμεση δίωξη χωρίς την άδεια της Βουλής. Επίσης, παρόλο που το έγκλημα αυτό διαπράχτηκε στις 6 Μαΐου, επειδη είναι διαρκές η δίωξη μπορεί να γίνει ακόμη και σήμερα – όπως και γίνεται.
Ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών, προς μεγάλη έκπληξη όλων μας, ΔΕΝ έβαλε την υπόθεση στο αρχείο αλλά έκανε δεκτή τη μήνυση και ξεκίνησε τη διαδικασία ορίζοντας την προανάκριση. Μάλιστα, το έκανε αυτό με ιδιαίτερη ταχύτητα: έλαβε την υπόθεση στα χέρια του στα μέσα Οκτώβρη, και μέσα σε δύο μήνες την προχώρησε (για όσους ξέρουν τους ρυθμούς αυτών των διαδικασιών, πρόκειται πράγματι για μεγάλη έκπληξη). Έτσι, ορίστηκε η προανάκριση για την Τρίτη 11 Ιανουαρίου, οπότε και κατέθεσε ο κ. Αντωνίου στον ανακριτή στη Χαλκίδα.
Στην προανακριτική αυτή διαδικασία ο κ. Αντωνίου κατέθεσε συμπληρωματικά υπομνήματα και στοιχεία για την υπόθεση. Μια βασική περιγραφή αυτών μπορείτε να δείτε στο blog http://stoxasmos-politikh.blogspot.com: στο blog αυτό μπορείτε να βρείτε συγκεντρωμένα πολλά στοιχεία για την κατάθεση του κ. Αντωνίου, καθώς επίσης βίντεο από την ομιλία του αργότερα την ίδια μέρα αλλά και βίντεο από εκπομπές του τηλεοπτικού σταθμού Κόντρα, ο οποίος εδώ και καιρό φιλοξενεί τον κ. Αντωνίου στα δελτία ενημέρωσής του.
Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011
Και τώρα … ξεκινάμε !
Απίστευτο κι όμως αληθινό. Έχουμε τη χαρά να είμαστε πια στο νέο κτήριο του σχολείου μας, του πολύπαθου 1ου ΕΠΑ.Λ. Άνω Λιοσίων.
Και να το χρονικό. Παραμονές Χριστουγέννων 2010. Επιτέλους. Η κατάκτηση. ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΗ!! Αγιασμός στο νέο κτήριο. Με παρουσία παραγόντων της Πολιτείας που τόσα χρόνια ούτε απ’ έξω δεν είχαν περάσει από το σχολείο μας, που δεν ήταν μαζί μας στις διεκδικήσεις, στις παραστάσεις στα υπουργεία, στο Δήμο, στον ΟΣΚ, πουθενά, που ΔΕΝ τους ξέραμε οι περισσότεροι ούτε φυσιογνωμικά. Kαι με την ένοχη απουσία άλλων που σίγουρα θα ένιωθαν άβολα που όχι μόνο δεν συνέβαλαν αλλά αντίθετα απομάκρυναν τη μέρα της δικαίωσης, τη μέρα παράδοσης του νέου κτηρίου, μέρα γιορτής της Παιδείας εδώ στα Άνω Λιόσια, στην πόλη μας.
Κατόπιν το γλέντι, η υπόσχεση, το χάρτινο πανό των αναμνήσεων και των σκέψεων. Στο παλιό σχολείο. Εκεί χτυπάει ακόμη η καρδιά μας. Στους χώρους αυτούς που αγαπήσαμε, στους χώρους που τόσα χρόνια δουλέψαμε, που μιλήσαμε, μαλώσαμε, στενοχωρηθήκαμε, χαρήκαμε, φωνάξαμε, αγανακτήσαμε, καπνίσαμε, περπατήσαμε, ζήσαμε.Και μετά η εγκατάλειψη. Νομοτέλεια. Λύπη, θλίψη, αναμνήσεις, μα προέχει η ανάγκη για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, ζωής, μόρφωσης. Δεν εγκαταλείψαμε το σχολείο. Απλώς κάναμε λίγα βήματα μπροστά. Εξάλλου το σχολείο είναι κυρίως το έμψυχο δυναμικό, οι άνθρωποι. Οι μαθητές και εκπαιδευτικοί.
10 Γενάρη 2011. Το πρώτο κουδούνι στο νέο κτήριο. Το πρώτο φως. Η πρώτη ανάσα. Θρανία τα παλιά, όμορφα, ζωντανά. Ήλθε και η ΕΠΑ.Σ., μετακόμισαν μέσα στις γιορτές. Όλοι χαιρόμαστε, οι περισσότεροι γνωριζόμαστε από τα εργαστήρια, από τις κοινές δράσεις, οι μαθητές το ίδιο, ήλθαν πιο κοντά στους γείτονες και φίλους τους. Θα κάνουμε πιστεύω πολλές κοινές δραστηριότητες, εκδρομές, προγράμματα, εκδηλώσεις, θα περνάμε καλά μαζί.
Αφήσαμε λοιπόν το παλιό σχολείο μας και ήλθαμε στο καινούργιο. Και τώρα; Όλα τέλειωσαν; Μήπως αντίθετα τώρα αρχίζουν; Πάντα έλεγα και έγραφα ότι το κυριότερο πρόβλημα των μαθητών μας δεν ήταν τα containers και η μικρή αυλή. Το κυριότερο πρόβλημα ήταν πάντα να βρεθούν τρόποι για να μπορέσουν αυτά τα παιδιά να μορφωθούνε. Όχι απλώς να περάσουν, να πάρουν το «χαρτί» και να φύγουν. Αλλά να μορφωθούνε στ’ αλήθεια, να βάλουν γερά θεμέλια για να χτίσουν το μέλλον τους. Να αναπτυχθούν, να ωριμάσουν σωματικά, ψυχικά, πνευματικά. Να γίνουν ολοκληρωμένοι άνθρωποι. Αυτό είναι το στοίχημά μας. Αυτοί ήταν πάντοτε οι στόχοι μας.
Συχνά απογοητευτήκαμε, συχνά δε μπορέσαμε να χαρούμε ότι οι μαθητές μας πέτυχαν να αυτοβελτιωθούν όσο μπορούσαν, να φύγουν από το σχολείο γεμάτοι αυτοπεποίθηση, ικανότητες, προσδοκίες, δύναμη. Συχνά νιώσαμε ότι δεν μπορούσαμε να κάνουμε πολλά περισσότερα πράγματα. Τα παιδιά αυτά τα ακολουθούν από μικρά τα τεράστια κοινωνικά, οικογενειακά και οικονομικά προβλήματα και τα επηρεάζουν, τα εμποδίζουν να δουν μακριά, να εκτιμήσουν τη δύναμή τους, να ανοίξουν τα φτερά τους. Άλλες φορές νιώσαμε ότι ίσως και εμείς δεν καταφέραμε να αναπληρώσουμε την υποστήριξη που τους έλειπε για να τα βοηθήσουμε. Καμιά φορά (μάλλον συχνότερα απ’ όσο έπρεπε) οι συνθήκες διδασκαλίας και ζωής στο παλιό σχολείο γίνονταν το άλλοθι για τις αδυναμίες, έμπαιναν μπροστά και χρεώνονταν όλες τις αποτυχίες. Τώρα ευτυχώς τα containers δεν υπάρχουν ως πρόσκομμα, είτε ψυχολογικό είτε πραγματικό, στο δρόμο για μια καλύτερη πορεία των μαθητών μας αλλά και δική μας.
Ο δρόμος αυτός όμως παραμένει κακοτράχαλος. Ας είμαστε δυνατοί και έτοιμοι να κάνουμε μεγαλύτερα βήματα και εμείς και οι μαθητές μας. Οι καιροί μάς το επιβάλλουν.
Τώρα λοιπόν… ξεκινάμε !
_
Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, ΠΕΜΠΤΗ,10/2/11
Όχι στις συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων
Όχι στη μείωση των λειτουργικών δαπανών
ΝΑ ΜΗ ΘΥΣΙΑΣΤΕΙ ΚΑΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ «ΑΓΟΡΑΣ»
H ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων- Ζεφυρίου-Φυλής στο πλαίσιο του αγώνα για καμιά κατάργηση ή συγχώνευση σχολείων στην περιοχή μας και για ουσιαστική αύξηση των Λειτουργικών Δαπανών και της χρηματοδότησης της Παιδείας, συμπαραστέκεται στον αγώνα των καθηγητών, των μαθητών και των γονέων του 3ου ΓΕΛ Άνω Λιοσίων και του 2ου ΣΕΚ Δυτικής Αττικής και διοργανώνει την κινητοποίηση αυτή.
ΠΕΜΠΤΗ, 10/2/, ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ, 11.30ΠΜ
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ
Να πούμε όλοι μαζί ΟΧΙ στους «λογιστές» της εκπαίδευσης
Ν’ αντισταθούμε όλοι μαζί για το καλό των παιδιών μας, των οικογενειών μας και του τόπου μας.
Να μη γίνουν καταργήσεις – συγχωνεύσεις σχολείων. Να μην αυξηθεί ο αριθμός μαθητών ανά τμήμα
Ενίσχυση των θεσμών στήριξης της μαθησιακής προσπάθειας (ΠΔΣ, Ενισχυτική διδασκαλία).
Αύξηση ουσιαστική στα λειτουργικά έξοδα των σχολείων. Να χρηματοδοτηθούν οι σχολικές επιτροπές.
Αγώνας για Δημόσια και δωρεάν ποιοτική εκπαίδευση, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις.
Ανατροπή της πολιτικής που κλείνει σχολεία για να χαρίζει κέρδη στις τράπεζες και στο κεφάλαιο.
Όχι στη μείωση των λειτουργικών δαπανών
ΝΑ ΜΗ ΘΥΣΙΑΣΤΕΙ ΚΑΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ «ΑΓΟΡΑΣ»
H ΕΛΜΕ Άνω Λιοσίων- Ζεφυρίου-Φυλής στο πλαίσιο του αγώνα για καμιά κατάργηση ή συγχώνευση σχολείων στην περιοχή μας και για ουσιαστική αύξηση των Λειτουργικών Δαπανών και της χρηματοδότησης της Παιδείας, συμπαραστέκεται στον αγώνα των καθηγητών, των μαθητών και των γονέων του 3ου ΓΕΛ Άνω Λιοσίων και του 2ου ΣΕΚ Δυτικής Αττικής και διοργανώνει την κινητοποίηση αυτή.
ΠΕΜΠΤΗ, 10/2/, ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ, 11.30ΠΜ
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ
Να πούμε όλοι μαζί ΟΧΙ στους «λογιστές» της εκπαίδευσης
Ν’ αντισταθούμε όλοι μαζί για το καλό των παιδιών μας, των οικογενειών μας και του τόπου μας.
Να μη γίνουν καταργήσεις – συγχωνεύσεις σχολείων. Να μην αυξηθεί ο αριθμός μαθητών ανά τμήμα
Ενίσχυση των θεσμών στήριξης της μαθησιακής προσπάθειας (ΠΔΣ, Ενισχυτική διδασκαλία).
Αύξηση ουσιαστική στα λειτουργικά έξοδα των σχολείων. Να χρηματοδοτηθούν οι σχολικές επιτροπές.
Αγώνας για Δημόσια και δωρεάν ποιοτική εκπαίδευση, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις.
Ανατροπή της πολιτικής που κλείνει σχολεία για να χαρίζει κέρδη στις τράπεζες και στο κεφάλαιο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)