Απόσπασμα ομιλίας του πανεπιστημιακού
Γιώργου Μαργαρίτη, για το βιβλίο Ιστορίας της Γ’ Λυκείου
«Μετά τις περιπέτειες του βιβλίου της ΣΤ’ Δημοτικού στους αρμόδιους με τη συγγραφή σχολικών εγχειριδίων
κύκλους του υπουργείου Παιδείας και του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, θα
μπορούσε εύλογα να υποθέσει κανείς ότι επικράτησε κάποιου είδους
ανησυχία και ταραχή. Πώς θα μπορούσε να είναι ευχάριστο το κλίμα που
άφησε πίσω του η περιπέτεια του βιβλίου αυτού, κλίμα που, για ορισμένα
πρόσωπα, είχε σημαντικό πολιτικό κόστος. Γνωρίζοντας τα παραπάνω, εύλογα
υποθέτουμε πως στην επιλογή του βιβλίου Ιστορίας (Γενικής Παιδείας) της
Γ’ Λυκείου, έπαιξε ρόλο ετούτη η κατάσταση: η αντικατάσταση του παλαιού
βιβλίου νεότερης και σύγχρονης Ιστορίας δεν θα έπρεπε σε καμία
περίπτωση να προκαλέσει τα όσα προκάλεσε το αντίστοιχο του δημοτικού.
Αυτός ήταν, φαίνεται, ο λόγος που αναζητήθηκαν “σίγουρες” λύσεις, στην
εδώ περίσταση.
Το
“σίγουρο” εξαρτάται φυσικά από το πώς το αντιλαμβάνεται ο καθένας. Στην
προκειμένη περίπτωση, για να μην υπάρχουν δυσαρέσκειες, το βιβλίο
ανατέθηκε με βάση την αρχή της κομματικής πλειοψηφίας: στη συγγραφική
ομάδα κυριαρχούν στελέχη και συνεργάτες των δύο οργανισμών που φέρουν το
όνομα του Κωνσταντίνου Καραμανλή (Ιδρυμα Κωνσταντίνου Καραμανλή και
Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή).
Τα
ιδρύματα που φέρουν το όνομα μεγάλων πολιτικών ανδρών
