ΣΥΝΈΧΕΙΑ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

Δε γινόταν να γίνει η ανάρτηση αυτή ως σχόλιο προηγουμένως γι΄αυτό έγινε νέα ανάρτηση. Ας δούμε τι έχει να μας πει!!!
Άνω Λιόσια, Νοέμβριος 2009,
Επιστολή προς κ.κ. Υπουργό και Υφυπουργούς Παιδείας
Κοινοποίηση: Προς Γραφείο Ε.Ε. Δ. Αττικής, Δήμαρχο Άνω Λιοσίων και Πρόεδρο και Δ. Σύμβουλο του Ο.Σ.Κ.

Αξιότιμοι κ.κ.
Αφού σας ευχηθούμε καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο που αναλάβατε στο Υπουργείο Παιδείας, θέλουμε να σας υπενθυμίσουμε το ΕΠΕΙΓΟΝ προς άμεση επίλυση κτιριακό πρόβλημα του σχολείου μας, του ΕΠΑ.Λ. Άνω Λιοσίων.
Μετά τους σεισμούς του 1999 και την αναγκαστική τότε προσωρινή, ποιος θα φανταζόταν ότι θα ήταν ΜΟΝΙΜΗ, μεταστέγαση του σχολείου σε κοντέινερ σεισμοπαθών και μερικές προκατασκευασμένες αίθουσες, πέρασαν δέκα ολόκληρα χρόνια και πολλά απ΄ αυτά ήταν χρόνια αδιαφανών διαδικασιών διασπάθισης των χρημάτων του Δημοσίου με αποτέλεσμα η υπόθεση να οδηγηθεί στα δικαστήρια για τις παρανομίες, υπεξαιρέσεις, αλλά όχι για την αθέτηση υποσχέσεων και την αδιαφορία προς τις ψυχές των εφήβων μαθητών μας. Ορθώθηκε ένα γιαπί για να χρησιμοποιηθεί ίσως απλώς ως πρόσχημα για τις οικονομικές ατασθαλίες που πρέπει να διερευνήσει η ελληνική δικαιοσύνη και αυτό το γιαπί, στέκει εκεί απέναντί μας, σιωπηλός μάρτυρας της προκλητικής αδιαφορίας και υποτίμησης των μαθητών μας, των γονιών τους κι εμάς των ίδιων, των εκπαιδευτικών.
Σήμερα, το 2009, στα Άνω Λιόσια Αττικής, 270 μαθητές και μαθήτριες, 40 επιπλέον από την περσινή χρονιά, δεν έχουν στη διάθεση τους ούτε μια κανονική αίθουσα διδασκαλίας, με βάση το ελάχιστο που απαιτούν οι προδιαγραφές του ΥΠΕΠΘ. Αντίθετα, στοιβάζονται κυριολεκτικά μέσα στα κοντέινερ των σεισμοπλήκτων και σε αίθουσες προκατασκευασμένες, βαρέως τύπου, οι οποίες μάλιστα χωρίζονται στη μέση για να καλύψουν τις ανάγκες, με αποτέλεσμα να υπάρχει μία μόνο είσοδος – έξοδος, αλλά και μόνο ένα παράθυρο, ανά δύο «αίθουσες». Στα κοντέινερ συχνά το ταβάνι στάζει, το κλιματιστικό δεν αρκεί κι οι μαθητές κρυώνουν το χειμώνα και ο συνωστισμός 15-20 ατόμων σε μικρό και ανεπαρκώς αεριζόμενο χώρο διευκολύνει τη μετάδοση ιών και μικροβίων και μάλιστα με τον κίνδυνο της νέας γρίπης να είναι έντονος. Τα παράθυρα και οι πόρτες συχνά ή δεν ανοίγουν ή δεν κλείνουν καλά, το μάθημα από τις διπλανές «τάξεις» ακούγεται ξεκάθαρα μέσα από τα πρόχειρα διαχωριστικά, ο στενός διάδρομος ανάμεσα στα θρανία δεν επιτρέπει την κίνηση κατά τη διάρκεια του μαθήματος ούτε των μαθητών ούτε του καθηγητή, οι μαθητές και οι καθηγητές βρέχονται για να πάνε από αίθουσα σε αίθουσα, αφού δεν υπάρχει στέγαστρο μεταξύ τους, καλώδια ρεύματος προχειροφτιαγμένα κρέμονται συχνά μέχρι το επίπεδο των κεφαλιών των μαθητών στην αυλή μεταξύ των κοντέινερ. Και βέβαια αντίστοιχα ελάχιστοι είναι και οι χώροι για το σύλλογο των καθηγητών με πάνω από 50 άτομα καθημερινά να στριμώχνονται σε γραφεία συνολικού εμβαδού όχι άνω των 30 τ.μ.!!!
Όλα αυτά προσβάλλουν την αξιοπρέπεια όλων των εκπαιδευτικών, μαθητών και γονιών κι αποτελεί επίσης προσβολή για την κοινωνία και το εκπαιδευτικό μας σύστημα.

Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία δυο χρόνια υπήρξε πρόοδος. Το Σεπτέμβριο του 2007, μετά από τις καταλήψεις των μαθητών γι΄ αυτό το τόσο σοβαρό πρόβλημα, ο υφυπουργός Παιδείας επισκέφθηκε στο σχολείο μας, έδωσε κάποια ώθηση στις διαδικασίες κι υποσχέθηκε …ο αγιασμός, σε δυο χρόνια, να γίνει στο νέο σχολείο κι ο ΟΣΚ ανέλαβε την προώθηση του έργου σε συνεργασία με το Δήμο. Όμως ως σήμερα η κατάσταση στο χώρο του σχολείου παραμένει ουσιαστικά αμετάβλητη και μάλιστα, όπως προαναφέρθηκε, με αύξηση των μαθητών κατά 40 και παρά τις προσπάθειες και τις κινητοποιήσεις που περιγράφηκαν κι οι οποίες κορυφώθηκαν κατά τη σχολική χρονιά 2008-2009. Τότε επιτεύχθηκε η μεγαλύτερη δυνατή δράση και συνεργασία μαθητών, γονιών κι εκπαιδευτικών μαζί με τους εκπαιδευτικούς της ΕΠΑ.Σ. που θα συστεγαστεί στο γιαπί, το υπό ανέγερση νέο κτίριο, και την τοπική ΕΛΜΕ με παραστάσεις στο Δήμο, τον ΟΣΚ και το Υπουργείο. Απευθυνθήκαμε στα τοπικά, αλλά και στα εθνικά ΜΜΕ καθώς επίσης και σε βουλευτές της περιοχής με αποτέλεσμα να κατατεθούν σχετικές επερωτήσεις στη Βουλή από την κα Χριστοφιλοπούλου, την σημερινή υφυπουργό Παιδείας και τον κ. Οικονόμου από το ΠΑΣΟΚ, τους κ.κ. Γεωργιάδη και Πλεύρη από το ΛΑΟΣ και τον κ. Λεβέντη από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Πρέπει να σημειωθεί ότι υπήρξαν θετικές εξελίξεις μετά από τις κινητοποιήσεις αυτές. Πιο συγκεκριμένα το έργο αναλήφθηκε από τεχνική εταιρεία το Γενάρη του 2009 με καταληκτική ημερομηνία παράδοσης τον Αύγουστο του 2010 κι οι εργασίες ξεκίνησαν, αλλά απελπιστικά αργά. Υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να μην ολοκληρωθούν οι εργασίες στην ώρα τους κι αυτό πρέπει να αποτραπεί με κάθε τρόπο γιατί διαφορετικά θα χαθεί μάλλον ακόμη μια σχολική χρονιά, αφού, εκτός των άλλων, οι διαδικασίες της μετακόμισης ενός σχολείου είναι χρονοβόρες.

Δείτε πού στεγαζόμαστε ακόμη και σήμερα 270 μαθητές και 50 καθηγητές...

Πόση αντίθεση με τα βιοκλιματικά κτήρια που κατασκευάζει ο ΟΣΚ, όχι όμως εδώ στα Άνω Λιόσια, στην ΥΠΟΛΟΙΠΗ Ελλάδα. Εδώ αντί να γράφουμε έξω από τις τάξεις «Αίθουσα 1 Τμήμα Α1 ..» γράφουμε «Κοντέινερ 1 Τμήμα Α1 …» και λίγο πιο πέρα «Κοντέινερ καθηγητών»!!!
Και δείτε και στις παρακάτω φωτογραφίες το γιαπί που ελπίζουμε να γίνει σχολείο. Το αδηφάγο (σε χρήματα και ελπίδες) αυτό κτήριο – φάντασμα είναι πολύ κοντά μας, στα 100 μέτρα περίπου και χάσκει επί 8 συναπτά έτη ανολοκλήρωτο.
Να σημειωθεί και μια άλλη πολύ σοβαρή παράμετρος του κτιριακού προβλήματος η οποία δεν έχει τονιστεί σχεδόν καθόλου. Στο ίδιο σημείο, όπου βρίσκεται το ανεγειρόμενο κτίριο, υπάρχει πρόβλεψη εξαρχής για την κατασκευή επιπλέον κτιρίου για το 2ο ΣΕΚ Δ. Αττικής ώστε να δημιουργηθεί ένα ολοκληρωμένο σχολικό συγκρότημα επαγγελματικής εκπαίδευσης. Δυστυχώς, όμως, δεν έχουν γίνει ούτε οι μελέτες για τη μελλοντική κατασκευή του κτιρίου αυτού, οπότε η όποια σχετική πρόβλεψη είναι από απογοητευτική έως αδύνατη. Σήμερα το ΣΕΚ στεγάζεται σε κτίριο ανεπαρκές και λόγω παλαιότητας και λόγω μεγάλης έλλειψης χώρων. Βρίσκεται στο κτίριο που φιλοξενούσε το 9ο Δημοτικό με την προσθήκη κι εδώ κάποιων κοντέινερ και υπάρχει πρόβλημα ασφάλειας για μαθητές και καθηγητές, αλλά και για τον ακριβό εξοπλισμό του. Μάλιστα, με βάση απόψεις συναδέλφων που εργάζονται στο ΣΕΚ, είναι πολύ πιθανό αυτοί οι χώροι να μην καλύπτουν τις ανάγκες τη νέα σχολική χρονιά και θα πρέπει να ληφθούν μέτρα και προς αυτήν την κατεύθυνση ίσως και πολύ σύντομα.
Εξαιτίας όλης αυτής της κατάστασης, οι καθηγητές του Συλλόγου του ΕΠΑ.Λ. Άνω Λιοσίων απευθύνουμε την επιστολή μας αυτή τη φορά προς τη νέα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Διότι και πάλι, παρά την ολοκλήρωση από το Γενάρη του 2009 των διαδικασιών ανάθεσης του έργου, μέχρι το καλοκαίρι δεν έγιναν εργασίες και σήμερα, τον Νοέμβριο, δουλεύουν στο έργο ελάχιστα άτομα και δεν υπάρχει πρόοδος της κατασκευής τέτοια ώστε να ευελπιστούμε ότι θα έχει ολοκληρωθεί τον Αύγουστο του 2010. Μήπως το έργο κάπου έχει κολλήσει ή θα κολλήσει και ΠΑΛΙ; Ενστάσεις; Χρηματοδότηση; Προμήθειες υλικών; Πληρωμές συνεργείων; Κανένας δεν μας πληροφορεί υπεύθυνα και γραπτώς για την πορεία της κατασκευής. Σε ένα άλλο σχολείο της περιοχής εργάζονται πυρετωδώς πάνω από 40 άτομα και μάλλον θα τελειώσει – και αυτό – πριν από το δικό μας.
Με την εμπειρία λοιπόν τόσων ετών αδιαφορίας και κατάφωρης αθέτησης υποσχέσεων προς μαθητές, καθηγητές και γονείς, δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι για μια ακόμη φορά δεν θα γίνουν τα ίδια και δεν θα μείνουμε στα κοντέινερ, χωρίς πάλι να αποδοθούν ευθύνες σε κανέναν και χωρίς να έχουμε λάβει ποτέ όλα αυτά τα χρόνια επαρκείς, ειλικρινείς και γραπτές εξηγήσεις για ποιο λόγο εδώ στα Άνω Λιόσια, οι μαθητές μας πρέπει επί τόσα χρόνια να υποτιμούνται, να απαξιώνονται και να αντιμετωπίζονται σαν παιδιά ενός κατώτερου Θεού.
Σας απευθύνουμε λοιπόν το εξής απλό ερώτημα:
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 2010 ΕΤΟΙΜΟ ΤΟ ΝΕΟ ΚΤΙΡΙΟ του ΕΠΑ.Λ. Άνω Λιοσίων, που για 8 χρόνια στέκει γιαπί 100 μέτρα από τα κοντέινερ όπου κάνουμε μάθημα; ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΓΙΑΣΜΟ ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2010 ΣΕ ΑΛΗΘΙΝΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΚΤΙΡΙΟ ΑΝΤΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΥΛΗ ΠΕΡΙΣΤΟΙΧΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΚΟΝΤΕΪΝΕΡ; Ναι ή όχι;
Απαντήστε μας παρακαλούμε όχι πια προφορικώς. Γραπτώς.
Για να είμαστε σε θέση να κοιτάξουμε τους μαθητές μας στα μάτια και να τους πούμε την αλήθεια αυτή τη φορά. Και για να σιγουρευτούμε ότι θα αρχίσει κάτι να αλλάζει επιτέλους, προς το καλύτερο και για τα παιδιά μας στα Άνω Λιόσια.

Με εκτίμηση,
Ο Σύλλογος Διδασκόντων του ΕΠΑ.Λ. Άνω Λιοσίων με ομόφωνη απόφασή του
& Ο Σύλλογος των Γονέων του ΕΠΑ.Λ. Άνω Λιοσίων.