Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Η εφημερίδα του ΕΠΑ.Λ. πάει … Έκθεση

Έκθεση Μαθητικού Τύπου, 16-27 Μαρτίου, Πολεμικό Μουσείο και Διεθνής Έκθεση Βιβλίου, 5-8 Μαΐου, Θεσσαλονίκη

  • Σ’ εκείνο το παλιό ΕΠΑ.Λ.,

  • άραγε το θυμάστε;

  • Με στέγασης συνθήκες,

  • Απαράδεκτες

  • Και δυσκολίες στο μάθημα,

  • Ανυπέρβλητες

  • Κοντέινερ που έσταζαν σαν έβρεχε

  • Σύντροφος μόνιμος το κρύο

  • Πόρτες, παράθυρα και πίνακες

  • Σίδερα μίζερα, σπασμένα

  • -

  • Και να όμως που η ζεστασιά

  • Η ψυχή, το γέλιο κι η ελπίδα,

  • Με τέχνη κρύβαν όλ’ αυτά,

  • Και έτσι μια μέρα όμορφη

  • Είδε το φως περίχαρη

  • Μια εφημεριδούλα!!

  • Ένα τεύχος μοναχά,

  • Σελίδες τέσσερεις, το 1ο

  • -

  • Φύλλα πολλά δεν … «πούλησε»

  • Και δεν πολυδιαβάστηκε

  • Και όσο θα’ πρεπε θαρρώ

  • Δεν αγκαλιάστηκε

  • Και λίγοι ακόμα την θυμούνται

  • Στου Τύπου του Μαθητικού την έκθεση όμως πήγε

  • Και ταξιδεύει κιόλας σ’ ένα μήνα

  • Στην Έκθεση Βιβλίου τη Διεθνή

  • -

  • Μα θα μου πείτε, φίλε,

  • Ο κόσμος σείεται,

  • Τόσα προβλήματα και συ

  • Με πειράματα ερασιτεχνικά

  • Τι μας σκοτίζεις;

  • Είμαστε τώρα πια στο ΝΕΟ το ΕΠΑ.Λ.

  • Σε κτήριο ολόλαμπρο, τριώροφο, πολύχρωμο,

  • Είμαστε σε θέση ζηλευτή και πια

  • Τώρα δεν έχουμε ανάγκη

  • Γκρίνιες σε πρωτοσέλιδα για κτήρια και μπασκέτες

  • Ούτε και άρθρα, ρεπορτάζ, με τετριμμένα θέματα

  • Για ρατσισμό, για AIDS, αλκοόλ, ναρκωτικά

  • Κι ακόμα σκάκι και σταυρόλεξα και μόδα και εικόνες

  • Ούτε και ποιήματα, απ’ τα μύχια κάποιας έφηβης ψυχής

  • Για να μας κλέψουν την καρδιά, βώλοι, πατίνια κι ανεμώνες

  • -

  • Ναι φίλοι μου λοιπόν, καλά τα λέτε, μα

  • Στο ολοκαίνουργιό μας κτήριο του ΕΠΑ.Λ.

  • Πρώτος ΕΛΠΙΖΩ, αλήθεια λέω

  • Πως ήλθε ώρα ευλογημένη

  • Οι μαθητές μας επιτέλους

  • Να γίνουν άνθρωποι καλύτεροι

  • Σοφότεροι, πιο δυνατοί

  • Αφού η τάξη είναι σωστή

  • Καιρό δε λογαριάζει

  • Εμπόδια φανερά δεν έχουνε

  • Να κάνουν πράγματα με νόημα

  • Με βάθος, με ουσία

  • Μετά από τόσες μάχες νικητές.

  • -

  • Ας περιμένουμε λοιπόν

  • Κι εγώ, μη σας κουράζω κι άλλο

  • Μονάχα αυτό θε να σας πω

  • Η εφημερίδα, η δικιά μας, του ΕΠΑ.Λ.

  • Εδώ στο νέο μας το κτήριο

  • Φύλλο άλλο, δε μπόρεσε να βγάλει

  • Δεν έχει πια όπως φαίνεται

  • Κάτι χρήσιμο,

  • Να πει;

  • -

  • Ή μήπως έχει; Και αν ναι,

  • Θα περιμένουμε άραγε πολύ,

  • Μήνες και χρόνια ίσως ακόμα;

  • Για να μπορέσει –ελπίζω- πάλι

  • Η εφημερίδα, η δικιά μας, του ΕΠΑ.Λ.

  • Φύλλο 2ο !!,

  • Να βγει;

  • -

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

AN KAI AΦΟΡΑ ΤΗΝ 25/3/1821, ΤΟ ΒΑΖΩ ΕΔΩ ΓΙΑΤΊ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ.

-Αυτά τα λόγια απηύθυνα στους µαθητές µου, στο ... ΕΠΑΛ... για την επέτειο της 25ης Μαρτίου

Σκέφτηκα να σου µιλήσω για τον Καραϊσκάκη,
Αλλά το µυαλό σου θα πάει στο γήπεδο.
Σκέφτηκα να σου µιλήσω για το 21,
Αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.
Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζει
Να σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο µακρινό, τόσο ξένο.
Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα
Τι να λένε σε σένα; Σε εσένα που βιάζεσαι να φύγεις,
Να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.
Θα σου µιλήσω λοιπόν προσωπικά.

Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείο
Και σε δεκαπέντε µέρες φεύγω για αλλού
Σε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία
Ή και περισσότερα χρόνια,
Θα σου µιλήσω σταράτα
Για να σου εκφράσω δυο σκέψεις µου.
Οι µαθητές που συνάντησα µέσα στις τάξεις,
Οι µαθητές που δίδαξα φέτος
Στην συντριπτική τους πλειονότητα µε σεβάστηκαν,
Αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του µαθήµατος.
Πολλοί όµως από τους υπόλοιπους µαθητές
Δε µε σεβάστηκαν, µε προσέβαλαν κατ' επανάληψη.
Με έργα, µε λόγια, µε ύβρεις,
Δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθος
Που µε σόκαρε, που µε έβαλε σε µελαγχολικές σκέψεις.
Αυτό το φαινόµενο αποδεικνύει
Πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο,
Πως εκτός του γνωστικού ελλείµµατος
Το συγκεκριµένο σχολείο χωλαίνει δραµατικά
Και στο ηθικοπλαστικό του έργο,
Στη διαµόρφωση δηλαδή των µαθητικών ψυχών και πνευµάτων.
Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία
Είναι ευθύνη αποκλειστικά δική µας,
Των δασκάλων σας και των γονιών σας.
Δεν έχουµε κατορθώσει να σας δείξουµε
Πως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση,
Πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα,
Θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν,
Θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας,
Θα σας γεµίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση,
Θα σας γεράσουν πρόωρα.

Ανώνυμος είπε...

Αν όµως θέλετε µια συµβουλή από ένα δάσκαλο,
Σκεφτείτε το παράδειγµα του Μακρυγιάννη,
Που έφτασε αγράµµατος µέχρι τα πενήντα σχεδόν,
Για να καταλάβει τότε πως η µόρφωση, η καλλιέργεια
Ήταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη.
Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο
Και έµαθε πέντε κολλυβογράµµατα,
Για να µας πει την ιστορία του βίου του,
Το παραµύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωµιών.
Αυτό το παράδειγµα είναι για σένα το πιο κατάλληλο,
Και µπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από το στρατηγό Μακρυγιάννη
Να ακολουθήσεις το δρόµο που εκείνος έδειξε,
το µονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόµο της παιδείας,
Τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.
Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από
Τον µπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Γιώργη Καραϊσκάκη.
Ήταν κι αυτός αθυρόστοµος σαν κι εσάς,
Αλλά είχε αυτό που από τα αλβανικά µάθαµε σαν µπέσα,
Ήταν πάνω απ´ όλα µπεσαλής.
Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς.
Υπευθυνότητα, µπέσα, τσίπα.
Να αναλαµβάνετε τις ευθύνες σας,
Να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συµφέρον,
Να µισείτε το ψέµα και την ευθυνοφβßία.

Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του
Ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταµατελόπουλου,
του Νικηταρά.
Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης,
Συνέßαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του
Κι έπειτα φυλακίστηκε,
Για να χαθεί σ' ένα στενοσόκακο του Πειραιά,
Σχεδόν τυφλωµένος, πάµπτωχος και εγκαταλειµµένος από όλους,
Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα
Κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσει
Από την κυβέρνηση µια πλούσια σύνταξη,
Απαντούσε πως η πατρίδα τον αµείβει πολύ καλά,
Λέγοντας ψέµατα, για να µην προσβάλει την πατρίδα του.
Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγµα του Νικηταρά.
Αλλά νοµίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα,
Μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόµο της αξιοπρέπειας,
Να προσπαθήσετε τίµια και µε αγωνιστικότητα
Για εσάς και για το µέλλον της οικογένειας που
Αύριο θα κάνετε.

Ξέρω, καταλαβαίνω, αντιλαµβάνοµαι
Πως σας προτείνω µια διαδροµή ζωής δύσκολη και απαιτητική,
Όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόµος
των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών,
της εποχής στην οποία µεγαλώνετε.
Όµως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της,
Περιµένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλά
Και µε επιτυχία τη σηµαία του αγώνα
και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τους
σε καλύτερες µέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.
Κι όταν βλέπω την εποχή µας
.......ΣΥΝΕΧΕΙΑ...
Να µαραζώνει χωµένη στην αλλοτρίωση,
Να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία,
Να µουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας,
Μόνο σε εσάς ελπίζω,
Στην ειλικρινή σας διάθεση
να αγωνιστείτε,
να αντισταθείτε,
να πολεµήσετε,
να νικήσετε.
Μη µας απογοητεύσετε.

Ανώνυμος είπε...

Θέμα: Καταγγελία για τις προσαγωγές συναδέλφων και συνδικαλιστών εκπαιδευτικών

Το Δ.Σ. του συλλόγου εκπαιδευτικών «Ο Αριστοτέλης» χαιρετίζει τις διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε δεκάδες πόλεις της Ελλάδας την ημέρα των μαθητικών παρελάσεων από πλήθος εκπαιδευτικών, μαθητών και εργαζομένων ενάντια στην επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση στην εκπαίδευση και σε κάθε εργασιακό, οικονομικό και κοινωνικό δικαίωμα. Οι κινητοποιήσεις αυτές αποδεικνύουν περίτρανα την απονομιμοποίηση στη συνείδηση της εργαζόμενης πλειοψηφίας των σχεδίων του υπουργείου Παιδείας και της κυβέρνησης για τη διάλυση της όποιας δημόσιας και δωρεάν παιδείας απέμεινε.

Ο σύλλογός μας καταγγέλλει την πρωτοφανή βία και καταστολή που υπήρξε στη μαθητική παρέλαση της Αθήνας με τις προληπτικές προσαγωγές 6 εκπαιδευτικών και δύο καλλιτεχνών οι οποίοι διαμαρτύρονταν ενάντια στο μνημόνιο και τις περικοπές δαπανών που προκαλεί η εφαρμογή του στην εκπαίδευση.

Από τους εκπαιδευτικούς αυτούς ένας είναι και το μέλος του συλλόγου μας Κατσούλας Στάθης. Είναι φανερό ότι η ηγεσία του υπουργείου παιδείας είναι πανικόβλητη από τις μαζικές αντιδράσεις που έχει δημιουργήσει η πολιτική των συγχωνεύσεων - καταργήσεων, της απλήρωτης εργασίας των αναπληρωτών ΕΣΠΑ, καθώς και η συνολική αντιεκπαιδευτική πολιτική του μνημονίου.

Οι προληπτικές προσαγωγές σύμφωνα με μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων έγιναν εντελώς αναίτια, χωρίς την παραμικρή αφορμή, με μεγάλη βιαιότητα και από άνδρες της ασφάλειας, με μοναδικό στόχο να εμποδίσουν τις διαμαρτυρίες που επρόκειτο να πραγματοποιηθούν.

Ο εντεινόμενος αυταρχισμός είναι φανερό πια ότι δεν αποτελεί εξαίρεση και παρέκκλιση, αλλά γίνεται συστατικό κομμάτι της διαρκούς παραβίασης δημοκρατικών δικαιωμάτων, για να περπατήσει η αντεργατική πολιτική που δεν έχει καμία νομιμοποίηση μέσα στο λαό.

Εξαιρετικά σοβαρό θεωρούμε το γεγονός ότι οι δύο προσαγωγές έγιναν στην είσοδο των γραφείων της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας στο Σύνταγμα (Ξενοφώντος 15Α). Δύο αστυνομικά αυτοκίνητα έκλεισαν το δρόμο, ενώ ο επικεφαλής φορούσε πολιτικά και αρνήθηκε επανειλημμένως να δώσει τα στοιχεία του. Είναι πρωτοφανές να γίνονται προσαγωγές συνδικαλιστών και μελών συνδικάτων έξω από τα γραφεία της Ομοσπονδίας τους.

Με τον τρόπο αυτό παραβιάζεται η ελεύθερη συνδικαλιστική δράση στο σύγχρονο κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό και αποδεικνύεται ότι παρακολουθούνται τα γραφεία του συνδικάτου.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι μόνο την περίοδο της χούντας και των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης είχαμε τέτοιες απαράδεκτες ενέργειες. Η κυβέρνηση ξεπέρασε κάθε όριο με την πολιτική της αυτή.

Καλούμε τον υπουργό «προστασίας του πολίτη», Χρ. Παπουτσή, να δώσει εξηγήσεις για τα γεγονότα που διεξήχθησαν την ημέρα της μαθητικής παρέλασης στο κέντρο της Αθήνας.

Καλούμε τη ΔΟΕ να ζητήσει συνάντηση με τον υπουργό «προστασίας του πολίτη», Χρ. Παπουτσή για το ίδιο θέμα.

Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι θα επιμείνουμε να δοθούν στο σύλλογό μας απαντήσεις από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου σε συνάντηση που θα ζητήσουμε να πραγματοποιηθεί.

ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΕΛΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ, ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΑΤΑΛΑΝΤΕΥΤΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ

ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΑΝΕ

Ανώνυμος είπε...

Μ'αρέσει που όταν λέω για αύξηση στο αφεντικό μου δε με αγριοκοιτάζει, αλλά γαμιέται στα γέλια. ΄Ασε που έδιωξε κανα δυο που δε μου άρεσε η μούρη τους.
Μ'αρέσει που πολλοί φίλοι μου μετανάστευσαν για καλύτερο μέλλον, γιατί θα έχω extra προορισμούς διακοπών στο εξωτερικό. ΄Ασε που όλο και κάτι θα στέλνουν τις γιορτές.
Μ'αρεσει που ακρίβηνε η βενζίνη και είναι απλησίαστη και κουνάω λιγότερο το αμάξι γιατί αυτό σημαίνει ότι θα το έχω για περισσότερα χρόνια, κάνω
καλό στην καρδιά μου και είμαι και πολύ μούρη όταν προτείνω σε φίλους να πάμε τσάρκα με το αμάξι στην εθνική.Ασε που όταν πάμε για μπάνιο το καλοκαίρι τσοντάρουν πια όλοι για βενζίνη, ενώ παλιά κάναν τον κινέζο. Μ΄αρέσει
που τα καφενεία έχουν γεμίσει άνεργους επιστήμονες με 2 μεταπτυχιακά.
Πλέον πας για ουζάκι και αντί για μπάλα συζητάς για μαύρες τρύπες
τουλάχιστον.
Μαρέσει που οι σερβιτόροι άρχισαν να λένε πάλι ευχαριστώ όσο λίγα και να είναι τα... τιπς που θα τους δώσουν.
Επιπλέον, για τις γκόμενες είσαι σίγουρος πια 100% ότι δε σε θέλουν για τα λεφτά σου.
Μ'αρέσει που ο κουλουρτζής έξω από τα μπουζούκια έχει πιο πολύ δουλειά από τη λουλουδού μέσα. Μ'αρέσει ο καφές που κερδίζω στο τάβλι με φιλαράκια αφού αποτελεί το 2%του μισθού μου που σημαίνει ότι σε 50 παρτίδες έχω βγάλει ένα μισθό.
Μ'αρέσει που θα κόψουν ταεπιδόματα. Δεν άντεχα να περιμένω σε ουρές όρθιος.
Μ'αρέσει που το μέλλον της χώρας είναι αβέβαιο, γιατί σε όλους μας έλειπε λίγο πολύ η περιπέτεια στη ζωή μας.
Μ'αρέσει που μπορώ να έχω κατάθλιψη ελεύθερα. Παλιά μου τα είχαν πρήξει όλοι 'Τι σου λείπει ρε μαλάκα? Τη δουλειά σου την έχεις, το αμαξάκι σου, τι άλλο θες?'
Μ'αρέσει που στο σούπερ μάρκετ σπάνια περιμένεις πια τον μπροστινό να χτυπήσει 2 καρότσια ψώνια, και αν πέσεις σε τέτοιον, του λες να σε καλέσει και σένα στο πάρτυ.
Μ'αρέσει που βλέπω αυτούς που αποταμιεύαν τόσα χρόνια, να χάνουν τα λεφτά τους, γιατί νιώθω καλύτερα που εγώ τα χάλαγα πάντα μέχρι το τελευταίο ευρώ και τώρα από 'σπάταλος' έγινα 'προνοητικός' γιατί τουλάχιστον
πρόλαβα και τα χάρηκα.
Μ'αρέσει που γίνονται πιο πολλοί πολιτικοί γάμοι, γιατί σε αυτούς
τουλάχιστον δε χρεώνουν για τους πολυέλαιους.
Μ'αρέσει που την έχουν δει ξαφνικά όλοι οικολόγοι, και καλά ότι κάνουν οικονομία γιατί προστατεύουν το περιβάλλον.
Μ'αρέσει που λένε ότι θα ξαναγυρίσουμε στη δραχμή, γιατί επιτέλους θα ξοδέψω τις δραχμές που είχα φυλάξει για ενθύμιο και μου έσπαγαν τα νεύρα
όταν δεν είχα μία και υπολόγιζα ότι αντιστοιχούν σε 60-70 ευρώ αλλά δεν τις άλλαζε πια η τράπεζα.
Μ'αρέσει που αν πω ότι δουλέυω 2 φορές τη βδομάδα με κοιτούν με συμπάθεια και μου λένε κουράγιο, ενώ πιο παλιά σκεφτόντουσαν 'Ρε τον τεμπέλη'..
Μ'αρέσει που θα έχω και γω μία ιστορία πόνου και δυστυχίας να λέω στις επόμενες γενιές για το παρελθόν της χώρας, όπως εμείς ακούγαμε για χούντα
και 2ο παγκόσμιο. Αλλιώς θα με πέρναγαν για πολύ φλώρο..

Αναγνώστες