Το αριστερό μνημόνιο και το τέλος των ψευδαισθήσεων (*)

(*)  του Βαγγέλη Ζέρβα, Παράθεση από το site  PRAXIS 
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

1. Κάποια μέτρα.....

 Το βράδυ της 13ης Αυγούστου μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της 14ης η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κάλεσε αιφνιδιαστικά συνεδρίαση στην βουλή. Ακολούθησε μία συνεδρίαση παρωδία (1) και μέχρι το πρωί-με ορισμένους απο τους εθνοπατέρες να κοιμούνται πάνω στα έδρανα περιμένοντας την ψηφοφορία- το νέο μνημόνιο της αριστεράς είχε πάρει την έγκριση 222 βουλευτών μαζί με την ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Λίγες μέρες αργότερα, ο πρωθυπουργός προκήρυξε-σε συντονισμό και συννενόηση με την Ε.Ε- και εκλογές εξπρές (για να μην προλάβει να καταλάβει ο κόσμος τι έχει κάνει). Έτσι μπήκε και το τυπικό-γιατί το πραγματικό είχε ξεκαθαρίσει πολύ πρίν- τέλος των ψευδαισθήσεων όχι πια μόνο για τα παραδοσιακά αστικά κόμματα αλλά ιδιαίτερα για την αριστερή εκδοχή της σοσιαλδημοκρατίας που ζήσαμε ως κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες (μαζί με τους δεξιούς συμμάχους της).

Τις τελευταίες εβδομάδες, απο την ψήφιση των προαπαιτουμένων και μετά, πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησαν να συγκρίνουν τα μέτρα με την παρουσία της κυβέρνησης της αριστεράς, η οποία δεν θα έπρεπε να πέσει επειδή αναγκάστηκε να εφαρμόσει “κάποια μέτρα” (2). Ήδη σε ευρύτερα στρώματα εργαζομένων επιχειρείται να καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι ναι μεν έχουμε μνημόνιο, αλλά είναι διαφορετικό, λίγο έως πολύ καλύτερο απο τα προηγούμενα η το καλύτερο που μπορούμε να έχουμε (λόγω της .....σκληρής διαπραγμάτευσης και της μη ύπαρξης εναλλακτικής) και ότι στο μέλλον η αριστερά είναι εγγύηση για την...δίκαιη εφαρμογή του. Η ερμηνεία και θέση για το πακέτο των αντεργατικών μέτρων της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας (που μετατράπηκε τώρα σε δεξιά) είναι λοιπόν σημαντική για την αποκάλυψη της χυδαίας προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ στην εργατική τάξη και τα λαικά στρώματα. Και μπορεί να δείξει πολλά και για τα γενικότερα σχέδια που ετοιμάζονται.

ΣΤΙΣ 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ τους καλούμε όλους να βρίσκονται στις Σκουριές

ΣΤΙΣ 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ τους καλούμε όλους να βρίσκονται εκεί!!!

 Όχι στην αναμονή, στην αναβολή, στα λόγια, στις υποσχέσεις, στην αδράνεια,  στις διώξεις, στην αναβολή, στα ψεύτικα διλήμματα, στην καταστολή και το φόβο.

«Απ τα τσακάλια δεν γλιτώνεις με ευχές και παρακάλια»

Στις 29/7 ο Α. Τσίπρας έδωσε καινούριο περιεχόμενο στην έννοια της «κοινωνικής δικαιοσύνης», λέγοντας ότι κοινωνική δικαιοσύνη είναι να μην πεταχθούν 5000 εργαζόμενοι της Ελληνικός Χρυσός στο δρόμο. Την επόμενη μέρα, ο αριθμός κατέβηκε στους 2000, η ουσία όμως έμεινε η ίδια, αφού μία κυβέρνηση της αριστεράς δεν μπορεί να είναι εκδικητική με τους εργαζόμενους, είπε.

Μία κυβέρνηση της αριστεράς, μπορεί όμως να στηρίζει εργαζόμενους σε μία παράνομη εταιρεία; Μπορεί να ολιγωρεί απέναντι σε αυτές τις παρανομίες και να μην προχωράει σε όσα οφείλει; Μπορεί να αδιαφορεί ουσιαστικά για τις εκατοντάδες θέσεις εργασίας, που θα θιγούν, αν προχωρήσει η επένδυση; Μπορεί τελικά μία κυβέρνηση της αριστεράς να θυσιάζει μια ολόκληρη περιοχή για να κερδίσουν οι πολυεθνικές; Μήπως προεκλογικά- όταν δήλωνε ότι θα κλείσει την «επένδυση- ο κ. Τσίπρας δεν ήξερε ότι η εταιρεία θα έβγαζε τους εργαζόμενους μπροστά και θα καλλιεργούσε εργατικά ψευτοδιλλήματα;

Προεκλογικά όμως, ο Σύριζα στήριξε το κίνημα, πήρε ξεκάθαρη θέση, ήξερε πού βρίσκονται οι Σκουριές και ο λόγος πλέον ήταν προφανής. Η χρησιμοποίηση του κινήματος μέχρι να γίνει κυβέρνηση και μετά η κωλοτούμπα.

Προεκλογικά ο κ. Τσίπρας και οι πλειονότητα των κυβερνητικών βουλευτών είχαν πολλά να πουν και για τους 350 διωκόμενους συναγωνιστές μας, πράγμα που δεν θυμήθηκε να αναφέρει στην τελευταία του συνέντευξη ο πρωθυπουργός, ούτε θυμήθηκε ότι το κόμμα του χαρακτήριζε τις διώξεις αυτές σχεδόν φρονηματικές.

Η δικιά μας όμως μνήμη δεν είναι τόσο κοντή. Και η επιλογή μας να συνεχίσουμε αυτόν τον αγώνα είναι μονόδρομος. Δεν μπορούμε να αφήσουμε στην μοίρα του το βουνό μας και να αναθέτουμε για λύσεις, ενώ ουσιαστικά παίζονται οι ζωές μας.

Εμείς είμαστε εδώ και έχουμε δει την τεράστια καταστροφή του βουνού μας, που έγινε πολύ πιο έντονη τους τελευταίους 5 μήνες. Αυτούς τους μήνες βέβαια δεν ήταν δυνατόν για μας να βρεθούμε στο βουνό, καθώς τα δεδομένα με την νέα κυβέρνηση άλλαξαν και η αστυνομία μας επέτρεπε να φτάνουμε μόνο μέχρι τον δρόμο.

Τα περιστατικά πολλά με πιο χαρακτηριστικό αυτό που έγινε στις 5/4, όπου αστυνομία και εργαζόμενοι επιχείρησαν από κοινού κατά των διαδηλωτών. Αστυνομία; Ποια αστυνομία; Αυτή που είχε δεσμευθεί ο Σύριζα ότι θα απομακρύνει από τις Σκουριές και από την φύλαξη μιας ιδιωτικής «επένδυσης». Να και κάτι ακόμα που ξέχασε ο πρωθυπουργός!

Οι ευθύνες για αυτήν την δυσχερή κατάσταση βαραίνουν όλους μας και για τον χρόνο που χάθηκε και για την μεγάλη επένδυσή μας στην ελπίδα, που έγινε ουσιαστικά αδράνεια. Βαραίνουν όμως και τους εκλεγμένους ανθρώπους από το κίνημα, που δεν άφησαν ούτε μία χαραμάδα αμφισβήτησης απέναντι στην κυβέρνηση και καλλιέργησαν την ιστορία της αναμονής του χαρτιού που θα δικαίωνε τον αγώνα μας. Τώρα, απαιτούμε όλοι όσοι είναι εκλεγμένοι από το κίνημα να σταθούν όχι απλώς κριτικά, αλλά απέναντι από μία κυβέρνηση που αποδείχθηκε μία από τα ίδια με αριστερή προβιά.

Κι εμείς όλοι είμαστε εδώ μην έχοντας να περιμένουμε τίποτα από την κυβέρνηση και απέναντί της, όπως κάναμε και θα κάνουμε με τις κυβερνήσεις που βάζουν πάνω από όλα τα κέρδη των πολυεθνικών.

Είμαστε εδώ ξέροντας ότι εμείς πρέπει να παλέψουμε για τον τόπο μας και κανένας δεν θα το κάνει για μας. Είμαστε εδώ χωρίς λογικές ανάθεσης, αναμονής, θαυμάτων και λύσεων από τα πάνω.

Είμαστε εδώ και για όλους αυτούς τους διωκόμενους συναγωνιστές μας, που είναι υποχρέωσή μας να μην τους αφήσουμε μόνους και να τους καταδικάσουμε πρώτοι εμείς.

Είμαστε εδώ γιατί πιστεύουμε ότι η ελπίδα θα σκουριάσει αν την αφήσουμε εμείς.

Είμαστε εδώ δίνοντας ραντεβού για νέους αγώνες στο βουνό και στο δρόμο, με πρώτο στις 23/8 καλώντας όλους να βρίσκονται εκεί.

Είμαστε εδώ και θα είμαστε μέχρι να νικήσουμε.

Επιτροπή Νεολαίας Ιερισσού - Νέων Ρόδων - Ουρανούπολης 

Κατά της Εξόρυξης Χρυσού

Πρόσφυγες, καλοκαίρι 2015

Ημερολόγια Αλληλεγγύης από τη Λέσβο

Οι λέξεις είναι φτωχές για να περιγράψουν αυτό που γίνεται τους τελευταίους μήνες στη Μυτιλήνη, τη Σάμο, τη Λέρο, την Κω και τα άλλα νησιά. Κάθε μέρα φτάνουν εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, πρόσφυγες, κυρίως από το Αφγανιστάν και τη Συρία, άνθρωποι κατατρεγμένοι και τσακισμένοι από τον πόλεμο, που αναζητούν σωτηρία για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Οι λέξεις είναι φτωχές για να περιγράψουν όχι μόνο την τραγωδία, αλλά και την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά. Γιατί, εκτός από το δράμα, τις τρομακτικές ελλείψεις των υποδομών, την ξενοφοβία και τον ρατσισμό, υπάρχει και μια άλλη όψη, φωτεινή, που δεν ξέρουμε καλά ή πολλές φορές την ξεχνάμε, κι αυτή είναι οι συμπολίτες μας, σε τούτα τα νησιά, που έχουν κινητοποιηθεί αγκαλιάζοντας τους πρόσφυγες.

Η «Αγκαλιά» στην Καλλονή της Λέσβου είναι μια ΜΚΟ με σπουδαίο έργο στον τομέα αυτό. Οι άνθρωποί της, από το υστέρημα του χρόνου τους και το περίσσευμα της ψυχής τους, δίνουν καθημερινά τη μάχη της αλληλεγγύης και της αγάπης. Δημοσιεύουμε σήμερα αποσπάσματα από το «ημερολόγιο», τις σημειώσεις που κρατάει κάθε βράδυ, ο Γιώργος Τυρίκος-Εργάς, ένας από τους πρωτεργάτες της «Αγκαλιάς». Γιατί μέσα από τις σελίδες αυτού του «ημερολογίου εκστρατείας» (μια διαρκής εκστρατεία που κρατάει χρόνια) αναδεικνύονται ο πόνος και η αγάπη, η δυσκολία και τα γέλιο, ο αγώνας και η φροντίδα — όλα μαζί.

Στρατής Μπουρνάζος 

6.7.2015, Το βιβλιαράκι της μικρής Γκαρντένια.

Το πρωί ταΐσαμε βιαστικά τους 30 περίπου ανθρώπους που διανυκτέρευσαν στην Καλλονή: είχαμε νέα από Μόλυβο πως έχουν έρθει περισσότεροι. Μέχρι το μεσημέρι, όπως μπόρεσε ο καθένας από τους βραδινούς είχε φύγει. Το απόγευμα ήρθαν τέσσερα παλικάρια από Αφγανιστάν. Κάθισαν λίγο να ξεκουραστούν, είδαν γύρω τους: η «Αγκαλιά» ήταν σε κακά χάλια. Δεν προλαβαίναμε να καθαρίσουμε και φώναξα μια

«Μνήμες των ήχων», με το συνάδελφο Γιαννακόπουλο Κώστα στο portokaliradio.gr (7η, 8η και 9η Εκπομπή)

http://www.portokaliradio.gr/

Μετά το κόκκινο έρχεται και το πορτοκαλί... για τα κινήματα της αλληλεγγύης. Ανοίγουμε τα μικρόφωνα στην κοινωνία.

Η εκπομπή «Μνήμες των ήχων», με το συνάδελφο Γιαννακόπουλο Κώστα, κάθε Τρίτη 19:00-20:00, στο portokaliradio.gr προσπαθεί να ανιχνεύσει την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού από τις αρχές του εικοστού αιώνα (ίσως και από τα βάθη του 19^ου) μέχρι τις μέρες μας.

Η Αστυνομία θυμήθηκε και πάλι το καφριλίκι της

Καταδίκες αθώων στον καιρό του 3ου μνημονίου

«Έχω να περάσω τόσo καλά από τo ’12»

κάφρος "αστυνομικός" ενώ βασανίζει στις 15/07/2015

«Σε περίπτωση που κάποιος συλληφθείς έχει τραυματισθεί όλη την αποκατάσταση της υγείας του θα αναλάβει το υπουργείο, αν και μέχρι σήμερα δεν έχει διαπιστωθεί κάτι τέτοιο…»

ο Υπουργός των "αστυνομικών"

Οι πρώτες διαδηλώσεις εναντίον του νέου, τρίτου μνημονίου. Οι πρώτες μαζικές συλλήψεις και δίκες. Οι πρώτες καταδίκες αθώων αγωνιστών. Το γνωστό, χιλιοπαιγμένο σενάριο να ανεβαίνει ξανά στους δρόμους του κέντρου της Αθήνας, στη ΓΑΔΑ, στις αίθουσες των δικαστηρίων. Αυτή τη φορά υπό μια νέα σκηνοθετική ομάδα: τη νέα διεύθυνση του αρμόδιου υπουργείου υπό τον Γ. Πανούση και υπό τη σκέπη της νέας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στην οποία ο ίδιος ανήκει, σε συνεργασία με το γνωστό κατασταλτικό οικοδόμημα των ειδικών αστυνομικών δυνάμεων και των δικαστικών αρχών.

Φυσικά δε μας αποθαρρύνει -ποτέ δεν το έκανε- αυτή η επανάληψη της καταστολής και της εκδικητικότητας. Αντίθετα, μας χαλυβδώνει η συνείδηση ότι δεν έχουμε καμία αυταπάτη σχετικά με το πώς θα διαχειρίζεται το πολιτικό σύστημα τη συνέχιση και την ανανέωση των μνημονίων και γενικότερα των οποιωνδήποτε εφαρμοζόμενων, αντιλαϊκών πολιτικών. Και μας πεισμώνει ώστε να συνεχίσουμε να παλεύουμε για το δίκιο μας και τα δικαιώματά μας.

Ένα δίκιο που φαίνεται να απουσίαζε από τα γεγονότα που έλαβαν χώρα τις τελευταίες ημέρες στην πολιτική δίκη express στην οποία οδηγηθήκαμε. Μια δίκη που χαρακτηρίστηκε από μια διαδικασία-παρωδία και που αποκάλυψε συμπεριφορές ανθρώπων που έχουν απωλέσει κάθε έννοια αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς. Μια δίκη που στην ουσία ξεκίνησε με τα τα ουρλιαχτά των αστυνομικών της ΔΕΛΤΑ την ώρα που εξαπέλυαν την επίθεσή τους στη διαδήλωση και τελείωσε 2 βδομάδες αργότερα με τα παρόμοια

«Μνήμες των ήχων», με το συνάδελφο Γιαννακόπουλο Κώστα στο portokaliradio.gr (5η και 6η Εκπομπή)

http://www.portokaliradio.gr/

Μετά το κόκκινο έρχεται και το πορτοκαλί... για τα κινήματα της αλληλεγγύης. Ανοίγουμε τα μικρόφωνα στην κοινωνία.

Η εκπομπή «Μνήμες των ήχων», με το συνάδελφο Γιαννακόπουλο Κώστα, κάθε Τρίτη 19:00-20:00, στο portokaliradio.gr προσπαθεί να ανιχνεύσει την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού από τις αρχές του εικοστού αιώνα (ίσως και από τα βάθη του 19^ου) μέχρι τις μέρες μας.

Ακούστε την 5η και την 6η εκπομπή: