ΚΟΡΦΗ ΤΟΥ ΠΑΓΟΒΟΥΝΟΥ (*)

Η οικονομική κρίση στη χώρα μας έχει ξεδιπλώσει τις πολιτικές, ιδεολογικές και ηθικές της πλευρές με πρωτοφανή ένταση και σ' απεριόριστη έκταση. Βέβαια σε υφεσιακές εποχές η δομική συνολική κρίση, ακόμη κι αν ο όγκος της ξαφνιάζει πολλούς, είναι αυτονόητη συνέπεια. Γι' αυτό πρέπει να πάψουμε να υποκλινόμαστε, έστω κι ασυνειδητα, στο μερικό και να προσπαθούμε να περισώσουμε το ατομικό.

 Μέσα στο μάτι του κυκλώνα της κρίσης η άρχουσα τάξη και της Ελλαδας δεν έχει ελλειμματικό σχέδιο επιβολής των απόψεων της, αλλά μια στρατηγική ευρωπαικής εμβέλειας και σ' αυτό έχει συνεπίκουρους όλους τους θεσμούς -και αυτούς που εξασφαλίζουν την έκφραση της λαϊκής θέλησης, όπως το δημοψήφισμα. Γιατι, η άρχουσα τάξη κρατά για τον εαυτό της και τα κόμματά της και όλες τις εναλλακτικές λύσεις και το κράτος. Γι' αυτό όσο το τελευταίο διάστημα οι νύχτες αλλά και τα ελάχιστα δείγματα του χρόνου εγκυμονούν γεγονότα πολλαπλής σημασίας τόσο πιο υποψιασμένοι πρέπει να είναι οι εργαζόμενοι και πιο συνειδητοποιημένοι πως η δράση τους δεν μπορεί να είναι απολίτικη και αποσπασματική, που να εστιάζεται στην καλή πρόθεση ή την ηθική.

Αυτό το διάστημα μας προέκυψε δημοψήφισμα εν ονόματι της δημοκρατίας, μ' ένα νεφελώδες ερώτημα σχετικά με συγκεχυμενα δεδομένα και με άδηλες συνέπειες. Δίνουν την εικόνα ότι παλι βουλιάζουν οι πολιτικοί της συγκυβέρνησης στην αντίληψη του μερικού, ότι στριφογυρίζουν γύρω από μικροπολιτικές μιζέριες με ιαχές πολεμικές, γιατί στην πραγματικότητα αρνούνται ξανά και ξανά μια αντιπαράθεση συνολική με την κυρίαρχη ιδεολογία και τους θεσμούς της.

Ανακοινώνεται λοιπόν ενα δημοψήφισμα φαινομενικά αποκομμένο από τη συνολικότερη διαπραγματευτική πολιτική της κυβέρνησης, της οποίας η πρόταση έφτασε να αποκλίνει από εκείνη των πιστωτών κάποια εκατομμύρια, και δίνεται η εντύπωση ότι δεν εντάσσεται σε μια συγκεκριμένη στρατηγική της κυρίαρχης τάξης. Ισως γιατί το δημοψήφισμα δεν είναι παρά η κορφή του παγόβουνου των ενδοαστικών αντιθέσεων -χρηματοπιστωτικών, βιομηχανικών, εφοπλιστικών κλπ

Πέντε μήνες τώρα η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως αγωνίζεται στην ΕΕ για τους εργαζόμενους, μόνο που αυτή η πάλη της δεν έχει ούτε καν συγκεκριμένη μεθοδολογική κοινωνική ανάλυση που να κάνει κατανοητές τις ενέργειες της και να ξεκαθαρίζει τους στόχους της. Είναι που στην πραγματικότητα δεν έχει άλλη κοσμοθεωρία από την κυρίαρχη, παρόλη τη μαρξιστική ορολογία και τα επαναστατικά τσιτάτα της, κι επομένως έχει το ίδιο σύστημα αξιών και αξιολογήσεων. Η εξαθλίωση των εργαζομένων, που ισχυρίζεται πως επιδιώκει να αποφευχθεί μέσα όμως στην ΕΕ, είναι ο στόχος της ΕΕ για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.

Κι εμείς μη ξεφεύγοντας από τα ασφυκτικά πλαίσια του μικροχώρου και μικροχρόνου μας κι ανατρέχοντας σ' ένα κατασκευασμένο παρελθόν και συλλαμβάνοντας το μέλλον με απόσπαση από την υλική κοινωνική πραγματικότητα, με ροπή προς τη μεταφυσική και τον ιδεαλισμό ακόμη πιστεύουμε πως η ΕΕ των χρόνων της κρίσης είναι μια παρέκκλιση που οφείλεται στους κακούς γερμανούς ή στην επικράτηση ακραίων φιλελεύθερων ιδεοληψιών -αγαπημένη ερμηνεία του ΣΥΡΙΖΑ. Το δημοψήφισμα που προκηρύχτηκε βλέποντας το αποσπασματικά και εντάσσοντας το στα πλαίσια μιας διαπραγματευτικής τακτικής εύκολα χαρακτηρίζεται ενέργεια εθνική, αντισταστασιακή, που διασώζει την αξιοπρέπεια του λαού, και δεν βλέπουμε το μακροπρόθεσμο στρατηγικό σχέδιο στο οποίο υποτάσσεται, γιατί μοιάζει να ξεκόβει την ενέργεια από το στόχο. Γι' αυτό και το ερώτημα δεν αναφέρεται συνολικά στη σχέση μας με την Ευρωζώνη αλλά εξειδικευμένα για την "πρόταση των θεσμών".

Η πράξη αντίστασης στην οποία η συγκυβέρνηση καλεί το εκλογικό σώμα αφορά σε επιλογές για το ύψος του ΦΠΑ, για το χρόνο έναρξης του νέου ασφαλιστικού, για το ποσοστό των κρατήσεων για την υγειονομική περίθαλψη κλπ. Η άρχουσα τάξη, παρόλες τις αντιθέσεις της, διαθέτει ολότητα στη σκέψη και στρατηγική στην εφαρμογή της, και ο ΣΥΡΙΖΑ με τις ενέργειες και το λεκτικό του αν και δίνει την εντύπωση της αντίθεσης στην ουσία εντάσσεται στη στρατηγική της άρχουσας τάξης. Με δημοψηφίσματα που θέτουν διλήμματα τέτοιας εμβέλειας μας προτείνουν στην πραγματικότητα ασκήσεις προπόνησης και ναυμαχίες σε πισίνες ξεγελώντας μας με δράσεις που στη πραγματικότητα ειναι τυφλές και αδιέξοδες, πολιτικά καθυστερημένες, που δεν αίρονται στο υψος των περιστάσεων ούτε καν διευρύνουν τον πολιτικό μας ορίζοντα, τη στιγμή που απαιτείται αποφαση σύγκρουσης με την κυρίαρχη τάξη.
Πέρα όμως από τις σκοπιμότητες των κάθε λογής επίδοξων διαχειριστών του συστήματος, το πιο σπουδαίο είναι η στάση της εργατικής τάξης. Των ανθρώπων της εργασίας που χρειάζεται δυναμικά ν' αρνηθούν τη στάση των θεατών και να μετατρέψουν τις ενδοαστικές αντιθέσεις σε αντίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου και της εργασίας..

(*) Κείμενο  από το ιστολόγιο Dies Brumalis 

ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ, πολιτιστική λεσχη KEMETE-OΛΜΕ

Η Πολιτιστική Λέσχη του ΚΕΜΕΤΕ-ΟΛΜΕ διοργανώνει για 2η χρονιά  Πολιτιστικό Φεστιβάλ.

Θα πραγματοποιηθεί στο Θέατρο Ακάδημος, (Ακαδημίας και Ιπποκράτους).

 

την Κυριακή 28 Ιουνίου ,στις 20.00,

όπου θα παρουσιαστεί το έργο "Εγκλημα και Τιμωρία" του Dostoyevsky 

 

και τη Δευτέρα 29 Ιουνίου, στις 19.00  

τα έργα "My name is Rachel Corrie" και "ο Αξιολογητής του Γκογκολ".

 

Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Εκδήλωση με θέμα την εναλλακτική διαχείριση απορριμάτων στην Αττική και το ζήτημα του ΧΥΤΑ Φυλής

Δευτέρα, 22 Ιουνίου, στις 8μμ, στην κεντρική πλατεία των Άνω Λιοσίων

 

Θα γίνει εκδήλωση με θέμα την εναλλακτική διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική και τη σχέση αυτής της διαχείρισης με τη λειτουργία του ΧΥΤΑ Φυλής. Αποτελεί ένα πολύ σημαντικό θέμα για την περιοχή μας και οφείλουμε όλοι, κυβέρνηση, περιφέρεια, δήμος, φορείς και πολίτες, να έχουμε σαφή εικόνα και θέσεις. Πριν από ένα μήνα  προγραμματιζόταν ακόμη μια εκδήλωση σχετική, που θα εμπλούτιζε το διάλογο και τον προβληματισμό μας πάνω σε αυτό το τόσο σοβαρό θέμα, αλλά δεν έγινε.

Με την ευκαιρία της εκδήλωσης τη Δευτέρα, παραθέτουμε βασικά σημεία για το ζήτημα της χωματερής, όπως τα έχουμε προσεγγίσει στο Διοικητικό Συμβούλιο και τις Γενικές Συνελεύσεις της ΕΛΜΕ.....

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ: elme-alzefy.blogspot.gr

1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΟΡΤΗΣ ΛΗΞΗΣ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2014-2015

Τη Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015 και ώρα 7 μμ στο χώρο του σχολείου μας θα πραγματοποιηθεί η ετήσια γιορτή για τη λήξη του διδακτικού έτους 2014 – 2015 στην οποία οι μαθητές θα παρουσιάσουν μέρος της δουλειάς τους, από την εθελοντική τους συμμετοχή στα προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων που υλοποιήθηκαν κατά το τρέχον σχολικό έτος .

Θα χαρούμε να μας τιμήσετε με την παρουσία σας.

         Η Διευθύντρια                          Ο Σύλλογος Διδασκόντων

Τζάμπα εκπαιδευτικό προσωπικό από τους οπλίτες....

Σχέδιο για στρατιωτική θητεία.... στα θρανία και στα κέντρα υγείας νησιωτικών και δυσπρόσιτων περιοχών της χώρας επεξεργάζεται η κυβέρνηση! Σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται η εφημερίδα «Τα Νεα», προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα από την έλλειψη εκπαιδευτικού και υγειονομικού προσωπικού, η κυβέρνηση μελετά τη συμβολή των Ενόπλων Δυνάμεων σε τουλάχιστον δύο νευραλγικούς τομείς, την Παιδεία και την Υγεία.

Χθες, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος συναντήθηκε με τον υπουργό Παιδείας Αριστείδη Μπαλτά και συζήτησαν «τη δυνατότητα συνεργασίας των δύο υπουργείων σε τρέχοντα και δυσεπίλυτα προβλήματα του υπουργείου Παιδείας».

Όπως επισημαίνει το ρεπορτάζ των «ΝΕΩΝ» το ίδιο μοντέλο, προκρίνεται και για τους στρατεύσιμους γιατρούς.

 http://www.tanea.gr/news/greece/article/5248987/thhteia-sta-thrania/

Τζάμπα πράμα.... 

Πανελλαδική Εκπαιδευτική Συγκέντρωση Σάββατο, 13/6

Σάββατο 13 Ιουνίου, στις 12.00μμ

Πανελλαδική κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας

& Πανελλαδική συνάντηση Συντονισμού στις 5.00μμ στη ΔΟΕ

Ο Συντονισμός ΕΛΜΕ & Συλλόγων ΠΕ δυναμικά διεκδικεί και απαιτεί ξεκάθαρες απαντήσεις και λύσεις από την κυβέρνηση για τους αναπληρωτές και τους αδιόριστους συναδέλφους με

·        Μαζικούς-μόνιμους διορισμούς με βάση τις πραγματικές εκπαιδευτικές ανάγκες

·        Διορισμούς με μόνο κριτήριο την προϋπηρεσία και την ημ/νία κτήσης πτυχίου

·        Προσμέτρηση όλης της προϋπηρεσίας από εργασία στα δημόσια σχολεία

·        Κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση

·        Κατάργηση του νόμου Διαμαντοπούλου

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ - ΓΙΑΤΙ ;;;

ΑΔΑ: Ψ43Δ465ΦΘ3-ΓΡΗ / 12-6-2015

1ο ΕΠΑΛ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ

ΤΟΜΕΑΣ ΥΓΕΙΑΣ-ΠΡΟΝΟΙΑΣ
1. Βοηθός Νοσηλευτή
2. Βοηθός Βρεφονηπιοκόμων
3. Βοηθός Οδοντοτεχνίτη
4. Βοηθός Φαρμακείου
 
ΤΟΜΕΑΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ-ΚΟΜΜΩΤΙΚΗΣ
1. Αισθητικής Τέχνης
2. Κομμωτικής Τέχνης
 
ΤΟΜΕΑΣ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΤΕΧΝΩΝ
1. Γραφικών Τεχνών
2. Σχεδιασμού Εσωτερικών Χώρων

Άρα ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ η ειδικότητα "Βοηθός Ιατρικών-Βιολογικών Εργαστηρίων" ;;;;;;;;;;;

Η ειδικότητα αυτή υπάρχει πλέον στα Μέγαρα, άρα οι μαθητές μας ΔΕΝ μπορούν να εξυπηρετηθούν.
Αναρωτιόμαστε ποιοι είναι αυτοί που το αποφάσισαν.
Με ποιο σκεπτικό ΔΕΝ πρότειναν την επανασύσταση της συγκεκριμένης ειδικότητας που λειτουργεί επί πολλά χρόνια χωρίς διακοπή, από την εποχή των Τ.Ε.Ε. και για εξυπηρέτηση ποιου σκοπού;

Όλο το έγγραφο εδώ: https://diavgeia.gov.gr/doc/%CE%A843%CE%94465%CE%A6%CE%983-%CE%93%CE%A1%CE%97?inline=true

"Χειρότερα δεν γίνεται"

Το  αρχικό κείμενο  είναι του Walter Benjamin  , με τίτλο ""Αυτοκρατορικό Πανόραμα", δημοσιευμένο  το 1928.  Η μετάφραση  έγινε  από το ιστολόγιο Lenin Reloaded.  Εδώ παραθέτονται οι 2 πρώτες  παράγραφοι.

**********************************************
1. Στα αποθέματα φρασεολογίας που απογυμνώνουν το αμάλγαμα της ηλιθιότητας και της δειλίας που συναπαρτίζουν τον τρόπο ζωής του γερμανού αστού, είναι ιδιαίτερα αξιοπρόσεχτη η φράση που αναφέρεται στην επερχόμενη καταστροφή -- ότι "τα πράματα δεν πάνε άλλο". Η ανήμπορη εμμονή σε ιδέες ασφάλειας και ιδιοκτησίας που αντλείται από περασμένες δεκαετίες αποτρέπει τον μέσο πολίτη απ' το να αντιληφθεί τις μάλλον εντυπωσιακές σταθερές νέας κοπής που αποτελούν και το υπόστρωμα της σημερινής κατάστασης. Επειδή η σχετική σταθεροποίηση των προπολεμικών ετών τον εξυπηρέτησε, νιώθει την ανάγκη να βλέπει κάθε κατάσταση που απειλεί το βιός του ως ασταθή. Αλλά οι σταθερές συνθήκες δεν είναι με κανένα τρόπο αναγκασμένες να είναι ευχάριστες συνθήκες, και ακόμα και πριν απ' τον πόλεμο υπήρχαν στρώματα για τα οποία οι σταθερές συνθήκες σήμαιναν σταθερή εξαθλίωση. Η παρακμή δεν είναι λιγότερο σταθερή, ούτε περισσότερο αναπάντεχη από την άνοδο. Μόνο μια οπτική που παραδέχεται την πτώση ως μοναδική αιτία της τωρινής κατάστασης μπορεί να προχωρήσει πέρα από την εκνευριστική έκπληξη με αυτό που καθημερινά επαναλαμβάνεται και να αντιληφθεί τα φαινόμενα της παρακμής ως σταθερά, βλέποντας μόνο την σωτηρία ως εξαιρετική, ως κάτι που αγγίζει το θαυματουργό και το ακατανόητο. Οι άνθρωποι στις εθνικές κοινότητες της Κεντρικής Ευρώπης ζουν όπως οι κάτοικοι μιας περικυκλωμένης πόλης της οποίας οι προμήθειες και το μπαρούτι εξαντλούνται, και για τις οποίες η σωτηρία είναι, με βάση την ανθρώπινη λογική, μάλλον απίθανη -- περίπτωση στην οποία η παράδοση, ίσως άνευ όρων, θα έπρεπε να τύχει της πιο σοβαρής εξέτασης ως λύση. Αλλά η σιωπηρή, αόρατη δύναμη που η Κεντρική Ευρώπη νιώθει ότι έχει απέναντί της δεν διαπραγματεύεται. Τίποτε, συνεπώς, δεν απομένει παρά να κινήσουμε το βλέμμα, εν τη διαρκή αναμονή του τελικού ολέθρου, στην κατεύθυνση τίνος άλλου πράγματος, παρά του εκπληκτικού συμβάντος από το οποίο και μόνο εξαρτάται η σωτηρία πλέον. Αλλά αυτή η απαραίτητη κατάσταση εντατικής και αδιαμαρτύρητης προσοχής θα μπορούσε, επειδή βρισκόμαστε σε μυστηριώδη επαφή με τις δυνάμεις που μας πολιορκούν, να αποφέρει όντως ένα θαύμα. Αντιστρόφως, η υπόθεση ότι "τα πράματα δεν πάνε άλλο" θα βρει μια μέρα τον εαυτό της να αντιλαμβάνεται το γεγονός πως σε ό,τι αφορά την οδύνη των ατόμων και των κοινοτήτων υπάρχει μόνο ένα όριο πέρα από το οποίο δεν μπορούν να πάνε τα πράματα: η εξάλειψη.

2. Ένα παράξενο παράδοξο: οι άνθρωποι έχουν κατά νου μόνον το στενότερο προσωπικό τους συμφέρον όταν δρουν, κι όμως την ίδια στιγμή καθορίζονται περισσότερο από ποτέ σε ό,τι αφορά τη συμπεριφορά τους από τα ένστικτα της μάζας. Και τα μαζικά ένστικτα έχουν πέσει σε σύγχυση και έχουν αποξενωθεί από τη ζωή περισσότερο από ποτέ. Ενώ το θολό ένστικτο του ζώου (όπως μας αφηγούνται ατέλειωτες ιστορίες) εντοπίζει, καθώς το πλησιάζει ο κίνδυνος, έναν τρόπο διαφυγής που παραμένει ακόμα αόρατος, η κοινωνία τούτη, της οποίας τα μέλη νοιάζονται μόνο για την δική τους ατομική μίζερη καλοπέραση, πέφτει θύμα --με ζωώδη αναισθησία αλλά χωρίς την διαίσθηση του ζώου-- ως τυφλή μάζα ακόμα και του προφανέστερου των κινδύνων. Και η ετερογένεια των ατομικών στόχων είναι ασήμαντη μπροστά στην ταυτότητα των καθοριστικών δυνάμεων. Ξανά και ξανά αναδεικνύεται το γεγονός πως η προσκόλληση της κοινωνίας στην ζωή που της είναι οικεία αλλά την οποία έχει εδώ και καιρό απεμπολήσει ως δικαίωμα είναι τόσο άκαμπτη ώστε να εκμηδενίζει την αυθεντικά ανθρώπινη εφαρμογή του νου, της προνοητικότητας, ακόμα και όταν ο κίνδυνος είναι τεράστιος. Κι έτσι, στην κοινωνία αυτή, η εικόνα της ηλιθιότητας έχει φτάσει την τελειότητα: αβεβαιότητα, και ακόμα και διαστροφή των ζωτικών ενστίκτων· και ανημπόρια, και ακόμα και αποσύνθεση, του νου. Αυτή είναι η κατάσταση ολάκερης της γερμανικής αστικής τάξης.

**********************************
Η συνέχεια  εδώ

ΝΕΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ

Μετά από τη δολοφονική φωτιά στα ΕΛΠΕ, που σκότωσε 4 εργαζόμενους νέο κτύπημα δέχθηκε η Δυτική Αττική και ολόκληρη η Αττική.

Τεράστια πυρκαγιά, χθες, Σάββατο, στο χώρο της ΟΕΔΑ Φυλής στην πλευρά του Ασπροπύργου. Αυτές οι εγκαταστάσεις στήθηκαν εκεί κοντά λόγω του ΧΥΤΑ της Φυλής και έχουν μετατραπεί εδώ και χρόνια σε παράνομους σταθμούς μεταφόρτωσης κάθε είδους απορριμμάτων από όπου μπορεί κανείς να φανταστεί. Οι κίνδυνοι από τους χιλιάδες τόνους σύμμεικτων απορριμμάτων που είναι συσσωρευμένοι εκεί είναι τεράστιοι.

Οι γνωρίζοντες ξέρουν πως η χθεσινή πυρκαγιά ήταν σχεδόν αναμενόμενη. Κάηκαν δεκάδες χιλιάδες τόνοι πλαστικού και χαρτιού, αλλά και σύμμεικτων απορριμμάτων τα οποία  περιέχουν μέταλλα. Αυτά σε λίγες μέρες θα πουληθούν από τα κυκλώματα στα σκραπατζίδικα μαζί με όλα τα σίδερα της καμένης μονάδας. Αν δεν υπάρξουν αποτελεσματικοί έλεγχοι στην λειτουργία και τις εγκαταστάσεις των διάφορων ΚΔΑΥ, όπως αυτή που κάηκε και βρίσκονται στην περιοχή, είναι θέμα χρόνου να έχουμε και άλλες τέτοιες πυρκαγιές.

Η μόλυνση που έχει προκληθεί από ...

"Έγώ σώζω ανθρώπους, δεν σώζω τράπεζες"

Ονομάζεται Ρομπέρτο Ρίβας. Είναι Ισπανός. Το επάγγελμά του είναι πυροσβέστης. 

Πριν λίγες μέρες δικάστηκε από την ισπανική δικαιοσύνη. Καταδικάστηκε και του

επιβλήθηκε πρόστιμο 600 ευρώ.

Το αδίκημα του Ρίβας ήταν ότι  αρνήθηκε να εκτελέσει την εντολή των ανωτέρων του. 

Η εντολή που του είχαν δώσει ήταν να σπάσει την κλειδαριά στο σπίτι που διέμενε 

μια 85χρονη και να προχωρήσει στην έξωση της υπέργηρης γυναίκας, η οποία 

αδυνατούσε να πληρώσει το στεγαστικό της δάνειο.....